Wijkagenten
Er kwam veranderingin het systeem toen op 9 september 1974 de "wijkagenten nieuwe stijl" het levenslicht zagen.
Er kwam een herindeling van de bestaande wijken. Jongere politiemensen werden kort opgeleid om als wijkagent in een wijk te gaan werken waarin ze dus zelf niet woonden.
In die introductieweek kregen de nieuwe wijkagenten tal van informatie over diverse hulpverlenende instanties. Niet om daarvan de taken over te nemen maar vanwege de verwijsfunctie. De samenwerking met die instanties en instellingen was voor de wijkagenten zeer belangrijk.
Het systeem van wijkagenten vormde de basis van het gehele systeem van surveillance van de politie. Vanwege het belang van communicatie tussen hen en de overige collega's werkten zijn voortaan vanaf hun bureau (toen nog Grote Berg en Marconilaan) en niet meer, zoals de vroegere rayonagenten dat deden, vanuit hun woning.
Een van de belangrijkste taken van de wijkagent was het contact leggen en onderhouden met de bewoners. Wijkbewoners waren vaak enthousiast over de nieuwe wijkagenten die ze (en dat was toen nieuw) zelfs uitnodigden op buurtvergaderingen. Het waren indertijd flatbewoners in Woensel en bewoners in Stratum en Strijp die om een wijkagent vroegen.
Politie en burgerij hebben baat bij een goed functioneren van het contact.
Er moest over en weer meer bekend worden over elkaar en begrip worden gekweekt voor elkaars standpunten.
Een van de punten waarvoor de wijkagenten stonden was het bevorderen van het vertrouwen van de burgerij in de politie. De wijkagenten moesten zo breed mogelijk zijn geïnformeerd over hun wijk.
- Welke groeperingen zijn er?
- Waar liggen de wrijfpunten?
- Welke maatschappelijke processen doen zich er voor?
- Wat verwachten de bewoners eigenlijk van de politie?
Enkelen, die al rayonagent waren, werden ook in de nieuwe herindeling opgenomen en bleven -integenstelling tot de nieuwe wijkagenten- wél in de hun toebedeelde wijk wonen:
Dat waren: Jos Veeke, Gerrit Vervoort, Sjaak Wouters, Leo Simons, Herman Gruijters, Ben Pil.
In het blad Eindhoven Dichterbij werd en in 1975 uitgebreid aandacht aan gesteed.
Van de 21 Eindhovense wijken werden er op die datum 16 bezet. Voor 5 bleef nog een vakature met als doel die uiterlijk 1-1-1976 ingevuld te hebben. Frans Sak en Hans Klaassen werden in april 1975
Dat betroffen de buurten Doornakkers/Herzenbroeken-Iristerrein-St.Rochusstraat e.o. Elzent - Industrieterrein Dirk Boutslaan e.o. - De Brurgh - Tuindorp - Heistraat e.o. Looiakkers - St. Gerardusplein e.o. - Poelhekkelaan e.o. - Kerstroosplein e.o. - Fellenoord - Hemelrijken - Bakkerstraat e.o. Kronehoef - Vaartbroek - Heesterakker en Bokt.
Deze wijken werden rechtstreeks door het hoofdbureau bediend.
Op de Zuid Nederlandse beurs hing in 1975 een plattegrond van Eindhoven met daarop de nieuwe wijkindeling en per wijk een foto van de bijbehorende wijkagent.
Burgemeester van der Lee werd rondgeleid op de politiestand door (toen nog) commissaris Vringer.(l)
Bij de invoering van de wijkagent nieuwe stijl werd ook de grens tussen de twee districten gewijzigd.
Wijkagent Frans Hijnen. Met veel verve werden de wijkagenten geïntroduceerd in het korps om vervolgens begin negentiger jaren weer overbodig te worden verklaard.
Anno 2015 gaat de het inmiddels nieuwe landelijke politiekorps de wijkagent weer introduceren omdat zie zo belangrijk is voor de contacten met de mensen in de wijk. De geschiedenis herhaalt zich altijd.
Het is alleen jammer dat men kennelijk van de geschiedenis weinig schijnt te leren. Zo ook voor wat betreft het reorganisaeren van centralisatie naar de-centralisatie en weer terug......