Een overval die Eindhoven schokte was die op juwelier C. van de Kerkhof, op 14 december 1973.
Een overval met dodelijk afloop. Met zijn vrouw in zijn nabijheid werd hij door het hoofd geschoten toen hij zich vermoedelijk verzette tegen de overvallers.
Deze brute overval met fatale afloop werd nooit opgelost.
Juwelier van de Kerkhof, gevestigd op de hoek van de Rechtestraat en Hooghuisstraat, had juist zijn bedienend personeel naar huis gestuurd op de koopavond. Zijn vrouw was in het keukentje aan het opruimen toen ze rumoer hoorde in de winkel en ging kijken. Ze dacht schoten te hebben gehoord. Toen zij de winkel in kwam werd ze tegengehouden door een gewapende man die haar met zijn vuurwapen bedreigde. Die man verliet meteen daarna het pand. Haar man lag gewond op de grond en bleek door enkele kogels te zijn getroffen. Slechts ongeveer 2 uur later overleed hij in het St.Josephziekenhuis dat toen aan de Aalsterweg lag.
Volgens getuigen waren de 2 mannen na de overval, waarbij niets werd buitgemaakt, via de Hooghuisstraat naar de Keizersgracht gelopen. Daar zouden ze uit elkaar zijn gegaan en zou een van hen naar het station zijn gelopen.
De overval werd telefonisch bij de meldkamer gemeld. De dienstdoende wachtcommandant liep meteen de agentenwacht in en riep naar het aanwezige personeel dat er een overval was gemeld op de genoemde locatie waarbij geschoten zou zijn.
Twee van de aanwezige agenten, Ad Krielen en Henny Smits (links vlnr), die wisten dat het buiten spiegelglad was, renden vanaf het hoofdbureau via de Bergstraat en het parkeerterrein Keizersgracht naar het pand. Uit hun proces-verbaal bleek dat ze onderweg niemand verdacht waren tegengekomen, hoewel dus volgens getuigen de beide daders wél naar de Keizersgracht zijn gelopen.
Hoewel de twee agenten de afstand in redelijk korte tijd hadden afgelegd waren de daders, die slechts enkele honderden meters hadden hoeven te lopen tot de Keizersgracht, toen al gevlogen. Na de melding om 21.18 uur had de politie de omgeving om 21.33 met ongeveer 30 wagens afgesloten omdat men dacht dat de overvallers gemotoriseerd waren. Dat bleek later niet het geval te zijn en ze waren dus te voet ongeziens door het kordon gekomen.
Uit de bandopnamen van de meldkamer bleek later dat de politie tussen 21.18 uur en 21.22 uur met 5 surveillanceauto's de directe omgeving van het pand had afgesloten en om 21.33 uur de hele wijk was afgesloten. Het signalement wat was vertrekt luidde: Een blonde man met een vol gezicht en een donkere man met ingevallen gezicht. Voorwaar geen signalement waar je mee uit de voeten kon.
Op 13 februari 1973, twee maanden na dato, werden twee mannen als verdacht van de overval aangehouden. Het bleken echter niet de daders te zijn. De zaak is dan ook nooit opgelost.
Hieronder het proces-verbaal van de bevindingen van de twee agenten Henny Smits en Ad Krielen, die te voet naar het pand waren gesneld.
KLIK OP DE AFBEELDINGEN VOOR VERGROTING.
