De stad werd verdeeld in zgn. wekkerwijken die ieder weer verdeeld werden in wekkergroepen. In die wekkergroepen werd een zgn. 'wekker' en 'reservewekker' benoemd.
Die mensen waren verplicht om thuis een lijst met namen te hebben en een afschrift daarvan altijd bij zich te hebben. Een ordonnans (of indien nodig meerdere) moest de opdracht naar de wekkers brengen die er op hun beurt op uitgingen om de collega's te waarschuwen om daarna zelf naar het bureau te gaan.
In het korpsblad van november 1948:
"De vlotte werking is alleen verzekerd als de 'wekker' onmiddellijk met de waarschuwing begint nadat hij het bericht heeft ontvangen.
Hij zal daarom, na zich eventueel van de noodzakelijkste kleding te hebben voorzien, zijn huis moeten verlaten om de opdracht uit te voeren."
Zoals u ziet mocht hij zich gelukkig wel aankleden als dat nodig was. Dát was zelfs geregeld.
Ook werd adj.inspecteur Claessens aangewezen als de officier die erop moest toezien dat het wekkersysteem up to date was. Dit systeem was een poging om, indien de nood aan de man kwam, binnen redelijk korte tijd mensen aan het bureau te krijgen.
Eind zestiger jaren werd er een nieuw waarschuwingssysteem ingevoerd. Een alarmkastje (links) dat je thuis moest neerzetten en dat via het lichtnet werd geactiveerd.
Als er alarm werd gegeven ging er 1 minuut een zoemer af en bleef daarna een rode lamp branden zodat je (als je de zoemer niet had gehoord) kon zien dat er alarm was gegeven. Je moest dan zo snel mogelijk naar het bureau.
Als de korpschef had bevolen dat de stormbrigade geconsigneerd was dan moest iedere me-er thuisblijven of het apparaat meenemen naar het adres binnen de gemeente Eindhoven waar hij eventueel op bezoek ging, en het daar op het stopcontact aansluiten.
Het was een vierkant houten kastje dat op een duivenklok leek. Leve de mobile telefoon.
In 1984 veranderde het weer.
Het korps kreeg een totaal nieuw alarmsysteem. Het Automatisch Telefoon Alarm Systeem (ATAS)
Het was niet alleen voor de ME maar ook andere diensten konden er op worden aangesloten. Het systeem hield in dat de gewenste afdeling of onderdeel kon worden gealarmeerd dmv. een telefoonoproep.
Als de telefoon thuis ging en je nam op hoorde je na 4 seconden een drietonig alarm met meteen daarna een ingesproken tekst. Aan het bureau kon men op een beeldscherm zien wie er had opgenomen, in gesprek was, of niet had opgenomen.
Die laatsten werden dan nog een keer automatisch teruggebeld.
Eind vijftiger jaren werd de STORMBRIGADE opgericht.
Het instituut had helemaal niet de bedoeling om de politie een martiaal aanzien te geven of om daarmee meer macht ten toon te kunnen spreiden.
Het was bedoeld om bij ernstige ordeverstoringen en gewelddadige demonstraties onmiddellijk te worden ingezet. Na een jaar opleiding werd de nieuwe stormbrigade gepresenteerd. In tegenstelling tot de politieopleiding die individueel gericht was, was de opleiding voor de stormbrigade groepsgericht. Per jaar diende er 28 uur aan oefeningen te worden besteed.
Klik op afbeelding voor vergroting.
Demonstratie voor het publiek op het Frederik van Eedenplein.
De hoofdcommissaris sprak bij die presentatie op 28 oktober 1960 de wens uit dat God mocht verhoeden dat het ooit zo ver zou komen.
De geschiedenis leert dat hij niet lang hoefde te wachten op het eerste optreden.
In de zestiger en zeventiger jaren veranderde de maatschappij zodanig dat het regelmatig tot optreden kwam. In die jaren trachtte de politie intern met die veranderingen mee te gaan door agenten op te leiden die steeds kritisch wordende burger op de juiste wijze tegemoet ter treden. Men had immers niet meer dat gezag als vanzelfsprekendheid. Aan de andere kant werd de Mobiele Eenheid in het leven geroepen om op bepaalde momenten te laten zien dat de politie nog steeds 'de baas' was.
Links: De hoofdcommissaris schouwt als een veldheer de troepen op de nieuwe binnenplaats van de brandweerkazerne, vergezeld door ip.Vringer
Vlnr: Jan Bronkhorst - Jan Hof - Sjaak Berkers - Wim Tijs - Z. Karssen - Toon den Otter - Arie Schmidt - ? - ? - HC Bote van der Werf - Cees Vringer.
Ook deze voertuigen met berijders stonden opgesteld bij de "vlootschouw"
Onder leiding van ip. Menger marcheert de stormbrigade voor het eerst door Eindhoven.
De leden van de stormbrigade (dus de voorloper van de latere mobiele eenheid zoals we die nu kennen) droegen de oude Nederlandse legerhelmen waar het embleem van verwijderd was.
Omdat er bij het optreden in groepsverband bij rellen ed. nog niet de verbindingsmiddelen waren die er nu zijn, werd bij het geven van commando's gebruik gemaakt van gebaren.
De commandant liep voorop en gaf door bepaalde armgebaren aan welke formatie diende te worden ingenomen. Ook werden fluitsignalen gebruikt.
klik op de afbeelding voor vergroting.
Door de stormbrigade werd destijds ook deelgenomen aan de dodenherdenking op de Algemene Begraafplaats Oude Toren.
Deze foto is van kort na 1948.
1= Vermoedelijk Wim Kral
2=Dirk des Bouvrie
3=Wim van Hout
4=Jan Hollanders
5=Sauvé
6=Tjeu Mennen
7=Herman Mulder
8=Wim Thijs
9=Toon van Hoof
10=Piet Bierkens
De oefeningen waren in vergelijk met de latere opleiding amateuristisch te noemen.
Er was eigenlijk nog geen praktijkervaring opgedaan en instructeurs putten uit hun eigen ervaring uit het leger etc.
Ik kan me nog herinneren dat we bij een oefening het commando "dekking" kregen vanwege "Vijandelijk vuur vanuit de lucht"
Daar liepen we dan in onze blauwe overals en moesten op de grond duiken.
Achter ons het kader, met de verbindingsmiddelen, dat de commando's gaf. Nog geen helmen en schilden met lange wapenstokken.
vlnr: Ip.Ramaekers-brig.Musters-adj.van Soerland-brig.Siem Boersma.
In de beginperiode was er nog geen sprake van de schilden zoals er die nu zijn.
Ik Ik kan me nog herinneren dat het dragen daarvan eind zestiger jaren werd ingevoerd.
We vonden het belachelijk dat de politie met rieten schilden ging rondlopen. We hadden nl. nog nooit meegemaakt dat de politie op grote schaal was aangevallen en konden ons niet indenken dat dit ooit zou gebeuren.
Toen was er bij het grootste deel van de bevolking nog zodanig respect voor de overheid dat dit tot dan ondenkbaar was.
Zoals de geschiedenis laat zien zou dat snel veranderen.
vlnr:Toon Yntema-Piet Musters-Giel Schneijdenberg
Deze foto is waarschijlijk gemaakt bij legerplaats Oirschot.
Hier wordt de portofoon getest als nieuw 'wonder van de techniek'.
Vlnr: Brig. Rietveld, Hoofdinspecteur Jan Menger, adj. Siem Boersma, Inpecteur Ben Ramaekers, brig. Cees Janse, brig. Piet Musters (bij commandowagen) en Leo van de Leur.
In die periode werd de M.E. nog stormbrigade genoemd en bestond er nog geen aparte uitrusting. Er werd geoefend in overall.
Onderdeel van de oefeningen was ook het schieten met de karabijn op de schietbaan in Vught.
Onderstraande foto is genomen op de schietbaan in Leende.
De instructeur naast de schutter is Piet van Soerland. De brigadier in uniform op de achtergrond is Hassing.