Pagina 13 van 19
Boven: Sinds de annexatie van groot Eindhoven in 1920 werd tot in de vijftiger jaren nog steeds het gebouwtje van het voormalige Pesthuis „Woensel" aan de Kloosterdreef als politiepost gebruikt. Dat was niets anders dan een vleugeltje van het oude raadhuis van het voormalige Woensel.foto boven vlnr: Gerrit Vervoort - Meenhorst - Jo Louwers - Verwoerd - Henk Swart - Reijnders
Destijds diende dit gebouwtje als keuken en werd later als sectiebureau in gebruik genomen.
De ingang was niet meer aan de vóór- maar aan de achterzijde te vinden. Een cel was omgebouwd tot een keukentje, tevens W.C. !
Verder was er een wachtlokaaltje voor de bezetting van Sectie Woensel, die uit niet minder dan 30 politieambtenaren bestond.
Tenslotte een vertrekje van een paar meter voor de wachtcommandant.
Het wachtlokaal was omgeven door vier blinde muren. Er moest steeds gewerkt worden met kunstlicht. Die bekrompenheid kwam vooral tot uitdrukking bij bijzondere gelegenheden zoals Kerstmis, Oud- en Nieuwjaar, de carnavalsdagen, kermis en bevrijdingsfeesten.
Op die dagen moesten de mensen daar hun wachttijd doorbrengen op tafels en bureaus omdat er voor de nodige stoelen geen ruimte was.
Het was daarom niet verwonderlijk, dat het personeel er niet om zat te springen om daar te werken.
In vroegere jaren had het de weinig aantrekkelijke naam van "strafkolonie."
De ingang was niet meer aan de vóór- maar aan de achterzijde te vinden. Een cel was omgebouwd tot een keukentje, tevens W.C. !
Verder was er een wachtlokaaltje voor de bezetting van Sectie Woensel, die uit niet minder dan 30 politieambtenaren bestond.
Tenslotte een vertrekje van een paar meter voor de wachtcommandant.
Het wachtlokaal was omgeven door vier blinde muren. Er moest steeds gewerkt worden met kunstlicht. Die bekrompenheid kwam vooral tot uitdrukking bij bijzondere gelegenheden zoals Kerstmis, Oud- en Nieuwjaar, de carnavalsdagen, kermis en bevrijdingsfeesten.
Op die dagen moesten de mensen daar hun wachttijd doorbrengen op tafels en bureaus omdat er voor de nodige stoelen geen ruimte was.
Het was daarom niet verwonderlijk, dat het personeel er niet om zat te springen om daar te werken.
In vroegere jaren had het de weinig aantrekkelijke naam van "strafkolonie."