Commissaris Brinkman en enkele gemeenteambtenaren bezochten daartoe enkele politiebureaus die aan de eisen van die tijd voldeden en gemeentewerken kreeg opdracht om een rapport in te dienen met globale begrotingscijfers en projecten voor de bouw. In 1924 was het rapport klaar om aan B&W gezonden te worden: "Een nieuw politiebureau te bouwen op de hoek van de Grote Berg - Luciferstraat, front hoofdgebouw langs de grote Berg, ter lengte van twee en dertig meter, op een terrein ter grootte van 1412 vierkante meter" De begroting luidde:
- grond fl. 17.000,--
- bouwkosten fl. 97.300,--
- meubilering en stoffering fl. 7000,--
- auto fl. 5000,--
- toezicht enz. 4000,--
- totaal fl. 130.000,--
Commissaris Brinkman vond echter die plaats maar niks en vond het bureau veel te ver uit het centrum liggen.
"Ik ga niet in die pishoek zitten", zei Brinkman.
Om hem tegemoet te komen werd hem de aanschaf van een auto toegestaan. Er kwam echter bericht dat voor een dergelijke uitgave speciale toestemming van B&W nodig was. Maar Brinkman had vrienden op het stadhuis en die fluisterden hem in dat dit alleen betrekking had op 'gewone' begrotingen en dit was een 'buitengewone' begroting.
De auto kwam er.
In 1926 werd de ontruiming aanbevolen van een zevental bewoonde huizen aan de grote Berg en de Luciferstraat. Door architect L.Kooken werd een nieuwe gevel voor het pand ontworpen en werden er wijzigingen in de plattegrond aangebracht.
Op 14 maart 1927 werd door B&W bij onderhandse aanbesteding besloten op te dragen aan:
- Fa.Volker & Co. te Eindhoven de centrale verwarming voor: fl. 5.683,--
- Gebr.Gebbink te Eindhoven de gewapend betonwerken voor: fl. 7.319,--
- Fa. de Vries Robbé te Gorinchem de stalen ramen voor fl. 1.300,--
DE AANBESTEDING
Laagste inschrijvers waren de gebroeders W. en H. Soree te Venlo voor de som van fl. 74.440,--.
Op 21 oktober 1927 werd hen het werk gegund waarmee meteen werd begonnen.
Onderstaande foto's zijn van het interieur Grote Berg (na de bouw in 1929) werden gemaakt door het toenmalige persbureau Het Zuiden in Den Bosch (glasnegatieven)
Op 7 mei 1929 werd het nieuwe bureau geopend door burgemeester Verdijk en aan commissaris Brinkman overgedragen.
Bij die gelegenheid zijn boven -en onderstaande foto's gemaakt.
staande 1e rij vlnr:Vermeulen-vd.Wiel-Werhoven-Raes-v.Goch-Mennen-vd.Leur-Verhoeven-Jacobs-vd.Wiel-NN-Schraven-Schreuders-Kuijs-Effting-van de Wal-Hoppenbrouwers
staande 2e rij vlnr: v.d. Biggelaar-Verkaart-Hendriks-Buijs-Josephs-Bruin-Wernaert (NV Philips)-vd.Bogert-Stevenaar-Zelen-Bochtold-Eikhoudt-Terburg-Verweij-de Rooij-van Esch-Klessens
Staande 3e rij vlnr: Verwijst-Klein (NV Philips)- van Dommelen-van Hoek-Verhagen-Senders-Aarts-Smits-Janssen (sik)-van Summeren-v.d. Leegte
In 1953 werd er door de gemeenteraad van Eindhoven een voorstel gedaan om het politiebureau aan de
Grote Berg grondig te verbouwen. B&W keurden het voorstel goed en stelde een krediet beschikbaar van fl. 1.658.000,--
Eerder (in 1950) was er ook al een krediet ter beschikking gesteld van fl. 867.700,--
Om de bouw te realiseren moesten er panden aan de Luciferstraat en de Grote Berg worden onteigend
en diende er delen van van het bestaande bureau te worden gesloopt.(Onder)
Sloop van een deel van de garage en het lijkenlokaal. en de poort(rechts)
Bij de voorgenomen uitbreiding van het hoofdbureau was er voornamelijk naar gestreefd om de verschillende lokaliteiten, behorende tot dezelfde dienst of afdeling, zoveel mogelijk te groeperen om de kamer van het betrokken diensthoofd of de betrokken afdelingschef heen, zodat elke dienst of afdeling een eenheid vormde. Ook kwamen de diensten of afdelingen, die onderling een nauwe samenwerking vereisten, in elkaars onmiddellijke omgeving te liggen. In gebouw A (het al bestaande hoofdgebouw) werd op de begane grond –zoals ook toen al het geval was- de Surveillance- en bewakingsdienst ondergebracht, waarbij bijzondere aandacht werd besteed aan de lokaliteit van de wachtcommandant, Resultaat: gemakkelijk bereikbaar voor het publiek, gelegen bij de agentenwacht en het cellencomplex en goed geoutilleerd.
Daarbij werd er aan gedacht het publiek gescheiden te houden van de zich bij de wachtcommandant in- en uitmeldende agent.
Dat aan –en afmelden bij de wachtcommandant heeft tot begin tachtiger jaren geduurd. Het hield in dat je voor aanvang van je ronde bij de wachtcommandant in de houding ging staan, salueerde en meldde dat je op surveillance ging. Bij terugkomst deed je hetzelfde en werden bijzonderheden die je meldde, door hem in een zogenaamd ‘mutatieboek’ geschreven.
Zelfs de typemachines waren van dat niveau in die tijd. Er werd wel eens schertsend gezegd dat, als je materiaal wilde testen je dat het best bij de politie in gebruik kon geven. Als het na drie maanden nog te gebruiken was werd het als degelijk bestempeld.
Daarom was waarschijnlijk in de beoordeling van iedereen opgenomen hoe hij omging met diensteigendommen.
Er wordt trots melding gemaakt van de laatste nieuwe technische snufjes in het gebouw:
- een omroepinstallatie die zo konden worden bediend dat de omroeper zelf kon bepalen in welke delen van het gebouw de boodschap kon worden gehoord;
-
De mobilofoonkamer was iets nieuws en zou in de toekomst grote mogelijkheden voor de wachtcommandant bieden, wat betreft overzicht van de gemeente, de surveillance en de paraatheid bij assistentieverlening.
Aan een van de wanden van de ruimte waarin de wachtcommandant zich bevond werd een grote kaart van de gemeente Eindhoven bevestigd in een lichtbak. De afmeting daarvan was ongeveer 3 x 3 meter. De gemeente Eindhoven was op die kaart verdeeld in alle autowijken die de politie toen besurveilleerde. (11 á 12 in totaal) (onder)
- Als zich een auto via de mobilofoon uitmeldde, naar bijvoorbeeld wijk H, dan draaide de mobilofonist op zijn paneel een knop rond totdat die op wijk H stond ingesteld en drukte hij daarna de knop in.
Dan werd vak H op de kaart van Eindhoven verlicht zodat de wachtcommandant in een oogopslag kon zien welke van de Eindhovense wijken op dat moment werd besurveilleerd.(onder links)
- Links boven: Koos de Rouw en Paul van Rooij achter de me;ldkamer
rechtsboven: De wachtcommandant had ook de beschikking over een schakeltableau waarop hij kon zien welke arrestant had via een belsignaal in zijn cel contact zocht zodat hij dan met de arrestantenbewaarder contact kon opnemen.(onder met Piet Klerks adjudant)
Als er hoog bezoek aan het bureau kwam werd de meldkamer vol trotst getoond door hoofdcommissaris Van de Werf.
Carl Bastian zat hier achter de knoppen.
- Er werd ook een zogenaamde confrontatiespiegel aangeschaft. Als een getuige of slachtoffer met een dader moest worden geconfronteerd werd de dader voor een voor hem normale spiegel geplaatst. Aan de andere kant daarvan stond dan de getuige of het slachtoffer die de verdachte kon zien zonder dat die hem of haar zag. Er werd een wire-recorder aangeschaft, de voorloper van een bandrecorder Het was mogelijk verdachten te filmen op de luchtplaats zonder dat ze dat merkten. Met de huidige techniek niets om ophef over te maken maar toen was het heel vernuftig. In een van de muren van de luchtplaats zaten enkele zwarte stenen gemetseld als een soort sierrand. Een van die stenen was echter een metalen dekselje dat er kon worden uitgenomen en waarachter een camera was opgesteld. Er werd een totaal nieuw noodaggregaat aangeschaft wat de elektriciteit kon opwekken die nodig was in geval in Eindhoven een stroomstoring was.(onder)
- Ook was er een spreek- en wachtkamertje en een vertrek voor aangehoudenen, eveneens in zijn onmiddellijke omgeving. Dat zou de armslag van de wachtcommandant behoorlijk moeten vergroten.
Op de eerste en tweede verdieping van gebouw A waren de vertrekken van de korpsleiding en de administratieve onderdelen.
- De oude kamer van de hoofdcommissaris werd verbouwd tot conferentiekamer en bibliotheek.(boven) De kamer van de hoofdcommissaris kwam op de plaats waar eerst de financiële afdeling was gesitueerd.(onder)
- Op de tweede verdieping van gebouw A kwam de afdeling registratuur en documentatie met de typekamer, de centrale cartotheek, de telex /en telefooncentrale en de plaatselijke inlichtingendienst.
aangrenzend was het cellenblok (B).
VERDERE INDELING:
- een E.H.B.O.-kamer, tevens behandelingskamer voor een dokter;
- een portiersloge (hier o.m. aangifte gevonden en verloren voorwerpen),
- een centrale entree, traphal en diensttoiletten;
De afdeling Vervoerswezen, de groep Aanrijdingen en de agenten van de Verkeersafdeling kregen ruime vertrekken met verhoorkamers, tekenkamer, schrijf- en typekamer, toiletten, keukentje, douchecel, garderobe en droogkast. Het vergrote noodaggregaat (noodverlichting) kreeg een plaats bij de bestaande garages op de toenmalige arrestanten luchtplaats. Die werd verschoven en werd gesitueerd binnen het geheel afgesloten cellencomplex. De luchtplaats was gedeeltelijk overdekt, zodat onder alle weersomstandigheden het luchten van de arrestanten kon plaats vinden.
De foto's zijn afkomstig uit een album dat aan de hoofdcommissaris B. van der Werf werd aangeboden nadat de nieuwbouw was voltooid en het gebouw officieel was geopend.
Ik mocht het album ontvangen van zijn weduwe Mevr. van der Werf-Cattoir.
Het was in Friesland, waar van der Werf vandaan kwam, gebruik om bij bijzondere gebeurtenissen een zilveren lepel te schenken. Beide kinderen kregen bij deze gelegenheid dan ook een Friese lepel. Omdat de hoofdcommissaris zich kon voorstellen dat ze daar toen de waarde nog niet van kenden deed hij er ook een zak chocola bij.
Helemaal achter zijn duidelijk de Waag aan de Paradijslaan en de gebouwen aan de Vestdijk te zien.
De huisjes rechtsonder stonden aan de toenmalige Luciferstraat en zijn kort daarna afgebroken.
De skyline van Eindhoven was toen heel anders. Iconen als het torentje van het oude stadhuis aan de Rechtestraat, de Joodse synagoge in de Kerkstraat en de gashouder zijn nog aanwezig.
Klik op de afbeelding voor een detailvergroting.
In die tijd kon je als bezoeker nog gewooon zelf naar de afdeling wandelen nadat je door de portier was verwezen.
Nu is alles hermetisch afgesloten en kom je, zonder begeleiding, niet verder dan de hal
De stoffelijke overschotten werden bewaard in de frigidaire (boven)
Vaak werden nadien de slachtoffers opgebaard in de Chapelle ardente (links) om door familieleden te worden geïdentificeerd.
Rechts: De centrale hal van het hoofdbureau.
Rechts de nieuwe kamer van de hoofdcommissaris
De totale uitvoering van alles heeft 3,5 jaar geduurd.
De openingsplechtigheid vond niet plaats in het nieuwe bureau maar in een zaal van het ernaast gelegen Gezellenhuis in aanwezigheid van talrijke hoogwaardigheidsbekleders en de architect van het geheel Ir. W.H. Vroom.
De bouw werd gerealiseerd door aannemersbedrijf van de Velden & Zn.
Verschillende gebouwen kregen echter niet de bestemming die ze was toebedacht. Door de brand van Sancta Ursula moesten de afdelingen Bijzondere Wetten en Vreemdelingendienst ook worden gehuisvest.
De ontwerper van de ramen, prof. Albert Troost, had de opdracht gekregen om artikel 1 van de Politiewet uit te beelden. In het betreffende artikel werd de taak van de politie omschreven als: In ondergeschiktheid aan het bevoegd gezag en in overeenstemming met de geldende rechtsregelen, te zorgen voor een daadwerkelijke handhaving van de rechtsorde en hulp te verlenen aan hen die deze behoeven.
Jetske was ook degene geweest die, samen met Richard Kolfschoten, eerder de eerste steen had gelegd.
Ir.Vroom gaf de sleutel aan burgemeester van Rooy en droeg daarmee het gebouw officieel over.(links)
Kantine
Tot de zestiger jaren bracht iedereen, tijdens iedere dienst, gewoon zijn broodtrommeltje mee naar het bureau. Je wist niet beter.
Op een bepaald moment mocht je (overdag uiteraard) een warme maaltijd bestellen in het restaurant van het stadhuis. Daar werd weinig of geen gebruik van gemaakt om de doodeenvoudige reden dat er te weinig tijd was om het op te halen en te nuttigen. En als het je al lukte om het op te halen bestond er een grote kans dat je het moest laten staan omdat je naar de een of andere klus werd gestuurd.
Het was tot dan een ongekende luxe. Het was zelfs zo dat in de beintijd er alleen gevulde koeken ed. werden verkocht en dat de toenmalige hoofdcommissaris Van de Werf vond dat, als iemand die kocht, hij zijn gezin te kort deed.
Collega Ted van Hoof had tevoren met zijn 8 mm. camera een impressie gemaakt van het gebouw en haar bewoners. Een waardevol document.
Het hoogste punt werd bereikt op 21 december 1980 en na in totaal ongeveer 3 jaar en drie maanden later was de bouw klaar er kon er in mei 1981 worden ingehuisd.
Vertrek vanaf de binnenplaats van het bureau aan de Grote Berg naar het nieuwe bureau aan de Mathildelaan.
Op de achtergrond de brandweerkazerne.
De nieuw uitgebrachte LP. van het Eindhovense politieorkest kreeg Wiegel ook uiteraard ook overhandigd.
De meldtafels waren in eigen beheer ontworpen en aan de zijkant voorzien van nummer. De nummers waren een sterkte vergroting van een door een typemachine geslagen cijfer compleet met alle oneffenheden die het gevolg zijn van een slecht typelint. (als u nog weet wat dat is)
De cijfers waren samengesteld uit vierkante knopjes. Aan de eerste meldtafel zit Marcel van Gessel.†
Kees Braat (l) en Sjaak van Zundert.
Ton de Kort van de meldkamer was als hobby-fotograaf in de mast geklommen om het nest en de jongen gasten te fototgraferen.
Zoals in het krantenartikel beschreven voorwaar geen klus voor mensen met hoogtevrees.
Ondanks dat we in een nieuwe gebouw zaten duurde het niet lang voordat er weer werd verbouwd. Nieuwe muren werden er weer uitgemept en vooral de entree werd behoorlijk veranderd.
De receptionisten Van Vegchel (l) en Timmers in hun nieuwe "onderkomen"
Receptionist Slaats aan de tweede versie van de balie.
De arrestantenbewaarders vonden het een saaie werkplek met een steriele en sombere uitstraling. Zij opperden het idee om de wanden in de cellengangen van graffiti te voorzien.
Gert-Jan Retera (broer van de toen Eindhovense politieman Peer Retera) en Frans, de zoon van arrestantenbewaarder Mansvelders brachten in 1989 gedurende een week werk, de graffiti aan nadat door de korpsleiding was aangegeven wat wel en niet kon.
Onderstaande foto's van Rudy Vogels geven een indruk hoe het eruit zag. Iedereen kon uit de afbeeldingen opmaken wat hij of zij wilde, afhankelijk van waarom men in het complex "te gast" was.
De graffiti is overigens weer verwijderd en wordt de sfeer in het complex bepaald door allerlei kleurschakeringen.
De bezoeker kon van de intocht R.P. overigens weinig merken. Uiterlijk was het te zien aan het "reclamebord" aan de hoofdingang.
Men achtte daar een politiepost nodig en dus werd daarvoor aangewezen, jawel........ het tuinhuisje (boven) vlak achter het hek aan de ingang van dat park aan de Stratumsedijk.
Dit huisje was al gammel toen het in gebruik werd genomen en in 1932 was de toestand zodanig dat het voor behoorlijk onderhoud niet meer in aanmerking kon komen.
Vloer en ribben waren totaal versleten en het was in de winter niet te verwarmen.
Het feit dat in de post door Harry Aarts de muizenplaag met revolverschoten werd bestreden kwam het gebouwtje ook niet ten goede. In 1933 werd door B&W een krediet verleend van fl.350,-- voor de aller-noodzakelijkste reparaties en het vernieuwen van een gaskachel.
Later werd de post gevestigd in een huis op de hoek van de St.Jorislaan-Stratumsedijk (boven rechts)
Vlnr: Oswald Vink - Tjeu Mennen - Wim van Oers - Hein van Dooren en Toon van Hoof.
De niet geüniformeerden op deze foto zijn onbekend.
De anderen zijn vlnr: Van Stratum - Willem van Diepen - Van den Hurk - O. Kok.
vlnr: Van den Bosch - Cor de Langen - Cor Wijen en Pim van de Boom.
In 2022 kreeg ik van de weduwe van Pim van de Boom foto's die na de brand zijn gemaakt.
Enkele uren later, op 23 mei rond 2 uur 's nachts, stond het bureau in lichter laaie. (foto onder)
Hij trachtte een serenade te brengen aan Leny Kokhuis, een administratief medewerkster op de post en dochter van de latere adjudant Kokhuis.
Zoeken naar persoonlijke spullen met op de achterrgrond de eigen kasten.
Zo te zien hadden ze meer zichzelf geblust dan de brand.
Op 20 oktober 1971 werd de post opnieuw geopend maar werd in 1972 opgeheven.
Degenen die er dienst deden waren voornamelijk belast met het bemannen van de oversteekplaatsen voor schoolkinderen, het uitreiken of betekenen van gerechtelijke vonnissen.
Een van zijn collega's maakte een interne mededeling voor het publicatiebord met de tekst:
"Wegens personeelsgebrek is het aan personen van ouder dan 50 jaar, verboden deel te nemen aan achtervolgingen...."
J. Heijmans (links) en Nico van Soerland (R) waren op die dag van afscheid de enigen die van het begin af aan op "postje Stratum" dienst hadden gedaan.
Om de slogan "De politie dichter bij u" gestalte geven werden er in 3 districten bureaus gevestigd zodat de mensen uit de wijk niet alleen maar op het hoofdbureau terecht konden en politiemensen vertrouwd raakten in hun eigen wijk.
De politie Eindhoven was nl. sinds 1 november 1985 "Omgevingsgericht gaan werken".
Op 1 juli 1987 werd het bureau Stratum en Gestel betrokken in een voormalige school aan het Balsemienplein in Stratum.(boven)
Dat bureau diende als tijdelijk onderkomen totdat het nieuwe politiebureau aan de Aalsterweg werd gebouwd.
Op deze pagina enkele foto's van de voormalige school aan het Balsemienplein die tijdelijk als politiebureau Zuid werd ingericht totdat het nieuwe bureau aan de Aalsterweg klaar was.
De kamer van de recherche. Aan de telefoon Ger Verhoeven die 12 mei 2010 omkwam bij de vliegramp in Tripoli.
Het deel van het kader van Bureau Zuid bijeen:
vlnr: Wim van Amerongen - Wim Cleijne en Wim de Louwere.
Het bureau werd uiteraard officieel geopend.
De Eindhovense Bereden Brigade begeleidde de notabelen naar het bureau.
Te paard vlnr: Frans Heessels, Jacques de Weijer en Cor Louwers.
In de landauer vlnr: Hoofdcommissaris Rob Hessing - hoofdofficier van Justitie Mr. René Ficq en burgemeester dr. Gilles Borrie.
Door de districtschef Jan van Gestel (l) en de burgemeester werd het naambord van het bureau opgehangen waarmee het bureau officieel was geopend.
Onderaan rechts Wim van Gaalen (hoofdinspecteur)
Na de opening kregen de genodigden een rondleiding.
Vlnr: Enrico Zuketto (korpschef Veldhoven) -Geert Oomes - ? - Pim Buunen (korpschef Valkenswaard) - Rob Hessing (korpschef Eindhoven)- burgemeester Dr. Gilles Borrie en hoofdofficier van Justitie Mr. René Ficq.
Op de hoek van de Antoon Coolenlaan met de Aalsterweg was de locatie gepland voor het nieuw te bouwen bureau "District Zuid".
De stadsdelen Stratum en Gestel vielen onder de supervisie van bureau Aalsterweg zoals het bureau in de volksmond genoemd zou worden.
De afdelingschef Jan van Gestel werd de "bpoupastgoor" van het bureau
In februari 1989 werd de "eerste" paal geslagen door wethouder Peter van de Baar die al snel hulp kreeg door een heel "team".(onder)
Comm. Hans van den Abeelen aan het werk.
Rechts met rode helm Wethouder Peter van de Baar.
3e van rechts Jan van Gestel (de districtschef)
5e van rechts HCvP Rob Hessing.
Hierna konden de echte palen worden geheid.
Uiteraard waren er de nodige toespraken (Wethouder Peter van de Baar) en genodigden bij dit feestelijk gebeuren.
Raadsleden, bouwers etc.
4e van rechts: HCvP Rob Hessing met links naast hem (bruine jas) Mieke de Jager (hoofd personeelszaken GP Eindhoven) daarnaast Huub Raeven.
In uniform Jan van Gestel (r) en Wim de Louwere.
Uiterst rechts Hans Vissers.
Com. Hans van den Abeelen (hand aan de mond) en links van hem in uniform Ben Takkenberg.
Peter van de Baar (rechtsvoor)
Uiterst links: Hans Karel (†)
In uniform vermoedelijk Toon van Rijnsoever.
Bezichtiging tijdens de bouw
Uiterst links hoofdagent Chris Cornelissen.
Links naast Jan van Gestel (uniform) staat burgemeester van Kemenade.
Wim de Louwere
klik op afbeelding voor vergroting.
De opening van het bureau werd verricht door de toenmalige minister Ien Dales met naast haar de afdelingschef Jan van Gestel
Vlnr: Dirigent politieharmonie, Wim de Louwere, burgemeester van Kemenade, CvP. Van den Abeelen.
De harmonieleden zijn vlnr: ? - Hans Strijbos - Felix van Moorsel - ? - Gerard Aalbers - ? - Cor Wijen - ? - Jos Veeke - ? - Jonkers - Thijs van Megen - ? - Ton Beliën - Henk Swart - ?-.
Vlnr: Ad Frijters - Toon Goossens - Tom Verhoef en Stan van de Buijs bij gelegenheid van de opening van het nieuwe bureau aan de Aalsterweg.
Toen het bureau klaar was werden alle medewerkers getrakteerd op een gebakje.
Ieder een gebakje met daarop de eigen voornaam.
2e van links Hennie de Roo
Midden: Geert Veroude.
3e van rechts Jan van Gestel met rechts naast hem Gerard Hortensius.
Briefing in een nieuwe ruimte.
Vlnr: William Damen, Remy Blommaert, Ton Scheepers, Gerard Rijken, Loek Mies, José van Bakel, Harrie van de Kerkhof (†), Wim van Rijsingen en Kees Hermans.
Voor de wijkbewoners werd er ook een bijeenkomst georganiseerd (onder)
In uniform rechts: Wim de Louwere en zittend Wim Cleijne.
Voorgrond Hennie de Roo en in uniform Gerrit van den Dungen.
De ingang was niet meer aan de vóór- maar aan de achterzijde te vinden. Een cel was omgebouwd tot een keukentje, tevens W.C. !
Verder was er een wachtlokaaltje voor de bezetting van Sectie Woensel, die uit niet minder dan 30 politieambtenaren bestond.
Tenslotte een vertrekje van een paar meter voor de wachtcommandant.
Het wachtlokaal was omgeven door vier blinde muren. Er moest steeds gewerkt worden met kunstlicht. Die bekrompenheid kwam vooral tot uitdrukking bij bijzondere gelegenheden zoals Kerstmis, Oud- en Nieuwjaar, de carnavalsdagen, kermis en bevrijdingsfeesten.
Op die dagen moesten de mensen daar hun wachttijd doorbrengen op tafels en bureaus omdat er voor de nodige stoelen geen ruimte was.
Het was daarom niet verwonderlijk, dat het personeel er niet om zat te springen om daar te werken.
In vroegere jaren had het de weinig aantrekkelijke naam van "strafkolonie."
Jarenlang heeft afdeling 2 van de gemeentepolitie Eindhoven haar onderkomen gehad aan de Marconilaan 72. Een voormalig gasverdeelstation.
Het mocht de naam politiebureau eigenlijk niet hebben.
Het was een hok waarin toch volcontinudienst werd gedaan.
staande vlnr: Wil van den Burgt - Ger van Beers - Ger Verhoeven - Peter van de Wal
De inmiddels uitgeklede agentenwacht. De ruimte waarin politiemensen hun schriftelijk werk maakten, aten en hun persoonlijk kastje hadden.
Niemand was er rouwig om dat we gingen verhuizen.
Daar werd een modern bureau gebouwd, compleet met een voor die tijd geavanceerde schietbaan.
De Gaay Fortman, burg. van der Lee en HC Vringer gaven het startsein.
Symbolische woorden van de burgemeester : "Omdat hetgeen de politie doet op een gouden schaaltje wordt gewogen."
Achter het bureau brigadier Albert Dennekamp. Links staat Rinus van Rooijen die toen de districts adjudant was.
2e van links Hennie de Roo.
Annelies Feijen (gele trui)
In uniform Jan van Dorst.
Boven links: Peter Hunting met naast hem Theo Heijnen.
Later werd er een meer comfortabel onderkomen betrokken aan de Edisonstraatr 80.(onder)
De "geboorte" van de post werd gevierd met beschuit met muisjes.
Vlnr: Hans Vissers, Martien Welten en Jeroen van den Ingh (controler) die het "geboortecertificaat" toont.
Deze post is slechts enkele jaren in bedrijf geweest.
Die betrok een pand aan de Vestdijk. Boven links de achterzijde aan het Genderstraatje en rechts de voorzijde aan de Vestdijk
- De motorrijders (bureau verkeerstoezicht en operationele verkeersbeheersing was de officiële naam)
- Bureau verkeersongevallen,
- Bureau automatisch verkeerstoezicht (rader -en roodlicht camera's)
- Bureau Voorbereiding en Onderzoek Verkeer,
- de afdelingsleiding.
Het was, gezien vanuit de Vestdijk, het eerste zijstraatje links in de Nieuwstraat.
Boven links: Marcel Vilé en Fons van Vlerken (r) aan het werk in de agentenwacht op de tweede verdieping van het bureau Vestdijk.
Ook hier hufterproof kantoormeubilair en posters aan de wand die verraden dat motorrijden favoriet is.
De laatse foto's op het bureau Vestdijk.
Links wachtcommandant Bureau Verkeerstoezicht (webmaster) en rechts de adjudant Bureau Verkeersongevallen Henk Koeneman (mei 1981)
Dat was tevens het jaar dat de Verkeersdienst sterk werd gereorganiseerd en afgeslankt.
De functie van motorsurveillant kwam te vervallen en die taak moest worden overgenomen door een nieuwe functie in de ploegen van de surveillancedienst.
Daar werden een of twee man aangewezen om die taak over te nemen.
Daarmee kwam tevens een einde aan het structurele verkeerstoezicht.
De motorrijders hadden nl. tot dan een exclusieve taak daarin en waren met niets anders dan verkeerstoezicht, verkeersregeling en begeleiding van buitengewone transporten belast.
De motorrijders van de surveillancedienst moesten het "erbij doen".
Vlnr: Dinie de Kort (serveerster) - ? - Embert van Vegchel - Nico van Pruissen - Irma Korsten - Harrie Bakers - Jan Koelen - Leon Brant - Ron Blauw - Frans Stoop - Fred Lodewijks - Piet van den Berk - Dees de Jaeger - Jan Swinkels - Henk Koeneman - receptionist Theo Veldkamp - Jan Kort - Jan Frenken en Louis Tijhuis.
Maart 1968 vertrokken de volgende afdelingen naar het pand Keizersgracht 2 (hoek Kleine Berg-Keizersgracht)
-
De afdeling Bijzondere Wetten;
-
Het bureau Vreemdelingen;
-
Het bureau Plaatselijke Veiligheid;
-
Het bureau Bijzondere Opdrachten
Ik denk dat er nergens zoveel werd verhuisd als bij de gemeentepolitie Eindhoven.
Zo ook weer in mei 1991 toen de Criminele Inlichtingendienst van de ene ruimte naar de andere werd verhuisd.
Geen verhuisbedrijf deed dat maar gewoon het eigen personeel van de afdeling stak de handen uit de mouwen.
Hieronder een foto-impressie daarvan.
Vlnr: Waldi Kromodikoro - Tijs van Megen - Peter Simons - Els de Greef - Alex Middendorp - Paul van der Aa en Cees van de Ven
Vlnr: Alex Middendorp - Piet Hijnen - ? - Nol Meulendijks - Paul van der Aa - Wilbert Paulissen - ? - Cees van de Ven
Henk Tromp(l) en Tijs van Megen - Wilbert Paulissen en Piet Hensen
Links: Paul van der Aa snijdt de taart en en Johan Goos verhuist de koffiepot. Op de achtergrond Piet Hijnen.