In de periode dat de gemeentepolitie Eindhoven heeft bestaan is er natuurlijk heel veel gebeurd. Teveel om te vermelden.
Ik heb daarom slechts enkele gebeurtenissen gekozen waarvan ik denk dat die in Eindhoven bij velen een indruk hebben achtergelaten.
Ze staan overigens niet in volgorde van belangrijkheid.
DE LANDBOUWTENTOONSTELLING 1949
In 1949 werd in Eindhoven de landbouwtentoonstelling gehouden.
Een evenement van formaat. Waar anders Eindhoven redelijk rustig was bracht de landbouwtentoonstelling, voor zover bekend het eerste na-oorlogse grote evenement, voor de politie het nodige werk met zich mee.
Meer dan 100.000 boeren uit het hele land waren ervoor naar Eindhoven gekomen. Op een bevolking van ongeveer 135.000 een behoorlijk aantal. Het terrein lag omsloten door de Leenderweg, Floralaan en aan de achterkant door het terrein van het latere en inmiddels verdwenen Animali.
De ingang lag aan het huidige Floraplein.
De ingang lag aan het huidige Floraplein.
Klik op de afbeelding voor een vergroting.
Om het verkeer in goede banen te leiden waren er meer dan 100 borden geplaatst voor wegafsluitingen, omleidingen, parkeerverboden etc. Dat was exclusief de aanpassingen op de bestaande ANWB-borden.
De afdeling verkeer was te klein om deze klus te klaren, reden waarom de verkeerstaken ook werden uitgevoerd door 20 man van de surveillance -en bewakingsdienst(SBD). Normaal waren de taken van die afdelingen streng gescheiden.
De tentoonstelling duurde van 23 augustus t/m 2 september.
De afdeling verkeer was te klein om deze klus te klaren, reden waarom de verkeerstaken ook werden uitgevoerd door 20 man van de surveillance -en bewakingsdienst(SBD). Normaal waren de taken van die afdelingen streng gescheiden.
De tentoonstelling duurde van 23 augustus t/m 2 september.
Tijdens die dagen kwamen er:
-
220500 bezoekers
-
7281 geparkeerde auto's
-
789 geparkeerde bussen
-
100.220 passagiers van de pendeldienst
-
28.810 gestalde fietsen
Tevens was het evenement de vuurdoop van de mobile politiepost.Het personeel van de SBD, de baldadigheidsploeg, de hondenbrigade en de recherche verbleef gedurende die dagen in de post gehuisvest.
Van 10.00 uur tot 02.00 uur waren er van de SBD 1 inspecteur. 1 brigadier en 10 agenten;
Van de hondenbrigade 3 man en van de recherche en baldadigheidsploeg ieder 1 man.
Van de hondenbrigade 3 man en van de recherche en baldadigheidsploeg ieder 1 man.
In totaal dus dagelijks een bezetting van 17 man.
Dat bracht volgens de annalen problemen met zich mee op het gebied van de huisvesting zoals het aanvegen en dweilen van de wachtruimte, afwassen en verzorging van de inwendige mens.(en honden)Het werd als een groot voordeel beschouwd dat er geen verlies was in de surveillancetijd. Men stapte immers vanuit de mobiele post meteen in het bewakingsgebied en had dus geen aanloop -of aanrijtijd.
Er werden in die dagen 103 gevonden voorwerpen naar de post gebracht terwijl er 128 vermiste voorwerpen werden aangegeven, voornamelijk aktetassen met stapeltjes brood en keteltjes koffie.
Vanwege de preventieve werking die van de post uitging was het aantal diefstallen en gevallen van zakkenrollerij minimaal te noemen.
De post werd dan ook een goede toekomst voorspeld in het Eindhovense.
In 1948 waren de technische wagen en 2 "boevenwagens" al voorzien van een mobilofooninstallatie.
Daardoor was al snel het nut van die 'kostbare apparatuur' gebleken.
Als voorbeeld werd toen aangehaald dat er een melding van een verkeersongeval kwam en dat dankzij de mobilofoon een op straat zijnde wagen snel hulp kon verlenen.
Daardoor was al snel het nut van die 'kostbare apparatuur' gebleken.
Als voorbeeld werd toen aangehaald dat er een melding van een verkeersongeval kwam en dat dankzij de mobilofoon een op straat zijnde wagen snel hulp kon verlenen.
Ook de 1200 meter lange optocht van het Philips-wagenspel werd als voorbeeld genoemd. De centrale post was op het hoofdbureau ingericht, terwijl er op strategische punten langs de route mobilofoonwagens stonden opgesteld. Voor en achter de stoet, die 6 uur lang rond trok, reed ook een mobilofoonwagen.In 1951 beschikte de Eindhovense politie over 6 auto's met mobilofoon. Drie daarvan konden slechts verbinding maken met het hoofdbureau terwijl de andere dat ook konden met centrale posten in het hele land.
Al met al werd de mobilofoon als een 'machtig wapen' gezien bij de taakuitoefening gedurende grootschalige evenementen (al werden die toen nog anders genoemd)
Vlnr: Arie Tamerus - Nico van Dam - Sjaak Berkers - Cees Vringer - Piet van Soerland.
Op 22 september 1956 stortte een Lockheed T-33 straaljager van de Koninklijke Luchtmacht neer op huizen aan de Zeelsterstraat en de Bergen op Zoomstraat in de stadswijk Strijp te Eindhoven.
De vlieger, die in de Bergen op Zoomstraat woonde, kwam bij het ongeval om het leven, evenals een burger die zijn bromfiets schoonmaakte.
18 andere mensen raakten gewond, waarvan 9 werden opgenomen, zeven huizen waren totaal verwoest en acht anderen werden zwaar beschadigd.
Generaal A. Baretta, chef van de luchtmachtstaf, bezocht de rampplek, waar militairen restanten van de straaljager opruimden. De politieman die te zien is bij de verbrande bromfiets op een youtube filmpje is De Groot.
Meer bijzonderheden van deze ramp zijn te vinden op de site van de Eindhovense brandweer.
Op 19 februari 1971 was er een grote brand in de Karel I fabrieken in Eindhoven.
Meer informatie over deze brand is te vinden op de site van de Eindhovense brandweer waaronder ook onderstaand filmpje.
De Rode Jeugd was een communistische beweging in Nederland die voortkwam uit een groep mensen om het tijdschrift "De Rode Jeugd" dat in 1966 opgericht was door de pro-Chinese Rode Vlag beweging.
Zij hadden hun eigen regels zoals hieronder is te zien op een van hun documenten uit die tijd.
klik op de beide afbeeldingen voor een vergroting.
In oktober 1967, relatief kort na het ontstaan, splitste de groep zich van de Rode Vlag beweging af om een eigen organisatie op te richten. Op haar hoogtepunt zou de Rode Jeugd circa 120 leden gehad hebben.
Lucien van Hoesel uit Eindhoven werd de nationale secretaris van de nieuwe organisatie. Binnen de Rode Jeugd ontwikkelde zich twee stromen. Aan de ene kant stonden de 'terroristen' die de Rote Armee Fraktion als voorbeeld had en die via een stadsguerrilla het kapitalisme omver wilde werpen, aan de andere kant stonden de 'economen' die de nadruk wilde leggen op sociaal-economische veranderingen. Na het congres van 1971 maakten de 'economen', die zich met name concentreerde in de afdelingen Amsterdam en Kampen, zich vrij van de organisatie om de Rode Jeugd-ML op te richten. De letters ML stonden hierbij voor Marxist respectievelijk Leninist. De afgesplitste 'economen' omschreven de resterende Rode Jeugd als terroristisch en regelrecht fascistisch.
Lucien van Hoesel uit Eindhoven werd de nationale secretaris van de nieuwe organisatie. Binnen de Rode Jeugd ontwikkelde zich twee stromen. Aan de ene kant stonden de 'terroristen' die de Rote Armee Fraktion als voorbeeld had en die via een stadsguerrilla het kapitalisme omver wilde werpen, aan de andere kant stonden de 'economen' die de nadruk wilde leggen op sociaal-economische veranderingen. Na het congres van 1971 maakten de 'economen', die zich met name concentreerde in de afdelingen Amsterdam en Kampen, zich vrij van de organisatie om de Rode Jeugd-ML op te richten. De letters ML stonden hierbij voor Marxist respectievelijk Leninist. De afgesplitste 'economen' omschreven de resterende Rode Jeugd als terroristisch en regelrecht fascistisch.
De resterende Rode Jeugd kwam hiermee volledig in handen van aanhangers van de stadsguerrilla. Een kleine groep van 15 personen reisde af naar Zuid-Jemen om daar in een kamp van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina gevechtstraining te volgen. De groep ontmoette daar enkele Duitse leden van de RAF, die de Nederlanders als onkundige en onwetende beginnelingen behandelden, ongeschikt voor de gewapende strijd. Een van de Rode Jeugd-leden die in het Zuid-Jemense trainingskamp aanwezig geweest zou zijn is de latere Groen Links senator Sam Pormes. Uiteindelijk werd een aantal aanslagen, waaronder bomaanslagen, uitgevoerd, voornamelijk in en om Eindhoven. Bij geen van deze acties vielen echter doden. In september 1972 werd een bomaanslag gepleegd op de auto van hoofdcommissaris J. Odekerken van Eindhoven en het huis van de burgemeester H.B.J. Witte van Eindhoven .Lucien van Hoesel werd gearresteerd en veroordeeld tot twee jaar celstraf voor wapenbezit en het in bezit hebben van explosieven.
Het is altijd omstreden geweest omdat werd beweerd dat infiltranten van de BVD deze ingedriënten in zijn woning hadden gebracht.
Lucien overleed in 2000 op 50 jarige leeftijd aan een hersenbloeding.
Het is altijd omstreden geweest omdat werd beweerd dat infiltranten van de BVD deze ingedriënten in zijn woning hadden gebracht.
Lucien overleed in 2000 op 50 jarige leeftijd aan een hersenbloeding.
Het Eindhovens Dagblad schreef naar aanleiding van deze bomaanslagen het volgende artikel:
Aanslagen op Philips toch werk van de Rode Jeugd?
DRIE ARRESTATIES OM BOMTERREUR
Wapen- en springstofvondst in Eindhoven
EINDHOVEN, donderdag 14/12/1972.
Drie dozen met springstof, onderdelen van staafbommen, lonten, munitie en twee revolvers
vielen gisteren de Eindhovense recherche in handen bij een inval in vijf woningen.
Twee jongemannen, de 22-jarige P. L. van H. en de 23-jarige Th. van E. werden gearresteerd, verdacht van de bomaanslagen op het Philips Evoluon in de nacht van 23 op 24 februari jl. en op Philips-commissaris drs. J. G. Bavinck op 17 oktober. Een derde arrestant, de 31- jarige Yvonne de J. werd later op de dag weer op vrije voeten gesteld. Het drietal heeft geen bekentenis afgelegd.
Precies om 8 uur 's morgens vielen 40 man Eindhovense politie tegelijk de vijf woningen binnen. Huiszoeking leverde in drie woningen geen belastend materiaal op.
In de woning van de beroeploze Van H. trof men echter de dozen met springstof, onderdelen voor een tweetal staafbommen zoals die bij aanslagen te Eindhoven werden gehanteerd en een geladen revolver aan. In de buurt van de tweede woning stond een auto, welke door Van E. regelmatig wordt gebruikt. In deze wagen vond men een erg onschuldig uitziend dik boek, dat echter hol bleek te zijn en waarin een tweede revolver verstopt zat. De oogst werd in de derde woning gecompleteerd met stukken lont, een signaalpistool en doosjes patronen van het kaliber 22, die voor een Flobertbuks kunnen dienen. Alle in beslag genomen materiaal zal vandaag worden overgebracht naar het Gerechtelijk Laboratorium in Den Haag.
Op het eerste gezicht vertonen bomonderdelen en springstoffen grote overeenkomst met de bommaterialen, welke bij de aanslagen op het Evoluon en drs. Bavinck werden aangetroffen. Bij de eerste, nachtelijke aanslag werden 16 grote spiegelruiten van het Evoluon vernield.
De bom, welke achter het linkervoorwiel van drs. Bavincks auto was geplaatst kon tijdig onschadelijk worden gemaakt.
Drs. Bavinck, wiens auto op de inrit naar zijn garage stond geparkeerd, merkte de 40 cm lange staafbom op, toen zijn wiel er tegenaan stootte.
De beide jongemannen, van wie Van H. morgen voor de officier van justitie in Den Bosch, mr. J. Peijnenburg wordt geleid, maken deel uit van de links-extremistische kringen. Wegens hun terroristische activiteiten bij de Rode Jeugd, die eerder de aanslagen op Philips-fabrieken claimde, waren zij reeds met de politie in aanraking gekomen.
Uiteraard zal worden onderzocht, of de arrestanten ook de hand hebben in deze bomacties en die op o.a. het hotel Holiday Inn in Utrecht.
In elk geval is de veronderstelling juist gebleken, dat deze bomaanslagen het werk zijn van Nederlandse jongeren.
vielen gisteren de Eindhovense recherche in handen bij een inval in vijf woningen.
Twee jongemannen, de 22-jarige P. L. van H. en de 23-jarige Th. van E. werden gearresteerd, verdacht van de bomaanslagen op het Philips Evoluon in de nacht van 23 op 24 februari jl. en op Philips-commissaris drs. J. G. Bavinck op 17 oktober. Een derde arrestant, de 31- jarige Yvonne de J. werd later op de dag weer op vrije voeten gesteld. Het drietal heeft geen bekentenis afgelegd.
Precies om 8 uur 's morgens vielen 40 man Eindhovense politie tegelijk de vijf woningen binnen. Huiszoeking leverde in drie woningen geen belastend materiaal op.
In de woning van de beroeploze Van H. trof men echter de dozen met springstof, onderdelen voor een tweetal staafbommen zoals die bij aanslagen te Eindhoven werden gehanteerd en een geladen revolver aan. In de buurt van de tweede woning stond een auto, welke door Van E. regelmatig wordt gebruikt. In deze wagen vond men een erg onschuldig uitziend dik boek, dat echter hol bleek te zijn en waarin een tweede revolver verstopt zat. De oogst werd in de derde woning gecompleteerd met stukken lont, een signaalpistool en doosjes patronen van het kaliber 22, die voor een Flobertbuks kunnen dienen. Alle in beslag genomen materiaal zal vandaag worden overgebracht naar het Gerechtelijk Laboratorium in Den Haag.
Op het eerste gezicht vertonen bomonderdelen en springstoffen grote overeenkomst met de bommaterialen, welke bij de aanslagen op het Evoluon en drs. Bavinck werden aangetroffen. Bij de eerste, nachtelijke aanslag werden 16 grote spiegelruiten van het Evoluon vernield.
De bom, welke achter het linkervoorwiel van drs. Bavincks auto was geplaatst kon tijdig onschadelijk worden gemaakt.
Drs. Bavinck, wiens auto op de inrit naar zijn garage stond geparkeerd, merkte de 40 cm lange staafbom op, toen zijn wiel er tegenaan stootte.
De beide jongemannen, van wie Van H. morgen voor de officier van justitie in Den Bosch, mr. J. Peijnenburg wordt geleid, maken deel uit van de links-extremistische kringen. Wegens hun terroristische activiteiten bij de Rode Jeugd, die eerder de aanslagen op Philips-fabrieken claimde, waren zij reeds met de politie in aanraking gekomen.
Uiteraard zal worden onderzocht, of de arrestanten ook de hand hebben in deze bomacties en die op o.a. het hotel Holiday Inn in Utrecht.
In elk geval is de veronderstelling juist gebleken, dat deze bomaanslagen het werk zijn van Nederlandse jongeren.
Bij de motorkap is Huub Vroomen (links) bezig met sporenonderzoek met naast hem Johnny Jonai.
Onderdeel van de Rode Jeugd was de Rode Hulp, ter ondersteuning van gevangenen en het Rood Verzetsfront, een organisatie die protestacties voerde ter ondersteuning van gevangen RAF-leden. De PSP was een van de vier politieke partijen waaruit GroenLinks voortkwam en was bovendien vervlochten met gewelddadig links-extremisme. PSP'er Evert van der Berg (l) volgde zelfs een terreuropleiding in een trainingskamp van Palestijnse terroristen en was jaren later voor de PSP lid van de Eindhovense gemeenteraad. Van der Bergs motto was: "Terroristen aller landen, verenigt U."Andere Nederlanders die een terreuropleiding volgden in Yemen waren:
Roel Koopmans, Annie Westebring, Adrie Eeken, Cisca Brakenhof, Lucien van Hoesel, Mirjam van Hoesel-Lucassen (Lucien's vrouw) Rinus Nieuwburg en Lidwina Janssen.
Volgens sommigen was ook senator Sam Pormes hierbij aanwezig maar hij ontkende dit. Een onderzoekscommissie van Groen Links oordeelde in 2005 echter dat er voldoende aanwijzingen waren dat dit aannemelijk maakt.
Volgens sommigen was ook senator Sam Pormes hierbij aanwezig maar hij ontkende dit. Een onderzoekscommissie van Groen Links oordeelde in 2005 echter dat er voldoende aanwijzingen waren dat dit aannemelijk maakt.
De RJ in Eindhoven had een actieobject gevonden in het Philips-concern. In februari 1969 werd door de plaatselijke afdelingen van de RJ en De Studenten Vakbeweging (SVB) het Comité "Eindhoven-Griekenland" opgericht, dat op 22 februari middels een demonstratie wilde protesteren tegen de vestiging van een Philipsfabriek in Griekenland. De demonstratie zelf verliep rustig, doch direct na afloop ervan trok een groot aantal demonstranten onder leiding van Henk WUBBEN en Evert v.d.BERG (RJ) naar het standbeeld van Anton PHILIPS, waar zij een krans van prikkeldraad wilden neerleggen. (links)
Hier ontstond een fikse rel, die de gemoederen nog lange tijd aanzienlijk verhitte.
Uiteraard is een concern als Philips een natuurlijke vijand van een marxistische organisatie als de RJ, doch door de gang van zaken rond de genoemde demonstratie en vooral doordat de demonstranten - al dan niet terecht - van mening waren dat ook leden van de Philips Bewakingsdienst bij het standbeeld hadden ingegrepen, werd de aandacht van de RJ waarschijnlijk definitief op Philips gefixeerd. Als gevolg hiervan wendde de Actiegroep Griekenland-Eindhoven" (naar alle waarschijnlijkheid een voorzetting van het Comité "Eindhoven- Griekenland" met zo mogelijk een nog sterkere RJ-invloed) zich in mei 1970 met een open brief tot de Raad van Bestuur van Philips. De demonstraties verliepen over het algemeen zonder problemen, enkele uitgezonderd. Een populaire actiemethode was het houden van een "sit down" - actie om het verkeer te ontregelen. Boven:Een sticker die toen werd gebruikt door de aktiegroep Griekenland-Eindhoven. Daarop was afgebeeld de Griekse kolonel-premier Papadopoulos met een Philipsembleem op zijn pet.
Het krantenartikel links is uit het Algemeen Handelsblad van 24-2-1969.
Klik erop voor een vergroting.
Klik erop voor een vergroting.
Onderstaand artikel werd door de Rode Jeugd geschreven na, volgens hen, onjuist overheidsoptreden.
In de zeventiger jaren is de Eindhovense ME heel vaak geconsigneerd en ingezet vanwege de praktijken die de Rode Jeugd aan de dag legde.Ook werd er opgetreden tegen plakken van affiches zoals uit het krantenartikel hiernaast blijkt.
klik op de afbeelding om te vergroten
Hieronder een gefilmde impressie over rellen in de zestiger jaren.
Door de Rode Jeugd werden brochures voor hun leden uitgebracht. In de brochure hierboven werd uitvoerig uitgelegd welke rechten je als verdachte had als je door de politie was gearresteerd.
De definitie van de verdachte uit het wetboek van strafvordering, de staandehouding, aanhouding inverzekeringstelling etc. werden besproken en er werd uitgelegd wat de politie voor rechten had en vooral ook welke dingen je als verdachte niet moest doen.
De definitie van de verdachte uit het wetboek van strafvordering, de staandehouding, aanhouding inverzekeringstelling etc. werden besproken en er werd uitgelegd wat de politie voor rechten had en vooral ook welke dingen je als verdachte niet moest doen.
Er werd bijvoorbeeld op gehamerd dat je vooral in het politiebureau geen verklaring moest afleggen en moest blijven zwijgen. Zeker niet als je nog geen contact met een raadsman had gehad.
Voor bepaalde mensen in de politieorganisatie werd een fotoboekje gemaakt met daarin foto's van 42 personen. Hoewel op de kaft de tekst stond dat geen conclusies mochten worden getrokken politieke activiteiten, waren degenen die erin stonden allemaal duidelijk gelieerd aan links activisme.
Dit boekje werd door de Rode Jeugd uitgegeven nadat, volgens hen, Lucien van Hoesel door de BVD in de val was gelokt en daarna door de politie Eindhoven werd gearresteerd.
Hieronder een verkorte samenvatting van teksten uit dat boekje.
De Rode Jeugd had een dubbelspion ingezet in de persoon van Danny Mulders (boven) en was er op die manier in geslaagd aan te tonen dat er inderdaad sprake was geweest van een val die tot gevolg had dat Lucien van Hoesel op 13 december 1972 in zijn woning werd gearresteerd.
Deze BVD actie waaraan volgens de Rode jeugd medeplichting waren de toenmalige minister van justitie Van Agt, de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken Geertsema, hoofdcommissaris Odekerken en commissaris Vringer van de Eindhovense gemeentepolitie.
De Rode jeugd wilde hen laten getuigen in de rechtzaak tegen Van Hoesel om zo klaarheid te brengen in die zaak en in de golf van zogenaamde bomaanslagen die nooit door hen waren geclaimd.
Danny Mulders was als 18 jarige werkzaam in een fabriek in Drunen waar al twee keer brand was geweest. Hij werd daarvan verdacht en gearresteerd.
Hij werd tijdens het verhoor geschopt, bedreigd en bij zijn keel gegrepen door ene Viervijzer. Danny was volgens hen lid van de Rode Jeugd.
Daarna werd hij verhoord door ene Vlaminxs die op de vaderlijke toer ging. De volgende morgen werd Danny ontslagen. Niet alleen uit het politiebureau maar ook verliest hij zijn werk.
Evert van den berg was destijds secretaris van de Rode Jeugdafdeling in Breda en daar trekt Danny heen. Van Ever ontvangt hij een stevige ideologische scholing.
5 Maanden na zijn arrestatie wordt hij benaderd door iemand die zich voorstelt als iemand van het ministerie van binnenlandsezaken.
De man met de kikkerogen zoals hij wordt genoemd. Later zou hij zich De Roo noemen en vertellen van hij van de BVD was.
In de tijd daarna werd Danny 'geronseld' om voor de BVD als informant te dienen. In ruil daarvoor zou zijn zaak voor de brandstichting gunstig voor hem aflopen en werd hij betaald. Hij stemde ermee in maar zag later in dat de bedoelingen van de BVD verder gingen dan alleen maar inlichtingen en ging als dubbelspion fungeren. Hij werd voor de Rode Jeugd een belangrijke inlichtingenbron binnen de BVD om klaarheid te brengen in de zaak tegen Lucien van Hoesel.
Zijn naam werd voor de BVD "Hagendoorn" als hij contact zocht mer De Roo.
Het pistool
Door de BVD wordt Danny enkele malen gepushed om een pistool te bemachtigen/kopen via Evert van den Berg. Uiteindelijk voor een bedrag van 400 gulden met de bedoeling met vingerafdrukken van Evert op het pistool te kunnen bewijzen dat hij vuurwapens leverde.
Danny vertelt dan tegen Van den Bergh dat de BVD hem wil nekken waarop Evert contact opneemt met de landelijke Rode jeugd waar wordt besloten het spel mee te spelen. Danny wordt dubbelspion.
Op een bepaald moment wordt hij zelfs uitgerust met een minizendertje zodat de BVD gesprekken met Van den Bergh kan volgen. Die gesprekken worden natuurlijk gevoerd met de wetenschap dat de BVD meeluistert.
De Roo laat zich later ontvallen dat zowel van Hoesel (links) als van den Bergh slachtoffer waren van een BVD-val. Danny krijgt ook het hierboven afgebeelde boekje te zien waarin de vele foto's van vermeende Rode Jeugdleden stonden.
Dan dient uiteraard nog de overhandiging van het door Van den Bergh verkochte pistool te gebeuren. Die handeling wil de Rode Jeugd op foto vastleggen om zodoende te bewijzen dat de BVD een val voor Van den Bergh aan het voorbereiden is.
Als lokatie wordt de stationsrestauratie in Tilburg uitgekozen omdat men daar veel makkelijker alles kon fotograferen.
Alles wordt in gereedheid gebracht en met 6 getuigen en twee fotografen gaat men naar de plaats van afspraak.
Daar overhandigt Danny het pakje maar daar zitten papieren zakdoekjes in.(rechts)
Daar overhandigt Danny het pakje maar daar zitten papieren zakdoekjes in.(rechts)
Als de Roo hem verward aankijkt geeft hij aan dat hij het verkeerde pakje heeft gegeven en dat het andere in de bagagekluis ligt.
Als hij het zogenaamd gaat halen verdwijnt hij in de mensenmenigte.
Door deze actie probeerde de Rode Jeugd anderen ervan te overtuigen dat de BVD - in samenwerking met de politie- er op uit was om hen onterecht in een kwaad daglicht te stellen.
Er werden artikelen uit de kranten geciteerd waarin stond dat Henk Wubben (links) en Willem Oskam (uiterst links) hun theorieën voor gewelddadig optreden hadden opgedaan in Albanië. Ze zouden daarvoor geld hebben ontvangen van de Albanese diplomatieke vertegenwoordiger in Brussel.
Hierdoor werd de Rode Jeugd door de toenmalige minister Dries van Agt aangeduid als een betrekkelijk kleine groep die werd "doorgelicht" door de BVD en door de speciale bombrigade van politie en justitie. (De Telegraaf 24-10-1972)
Hierdoor werd de Rode Jeugd door de toenmalige minister Dries van Agt aangeduid als een betrekkelijk kleine groep die werd "doorgelicht" door de BVD en door de speciale bombrigade van politie en justitie. (De Telegraaf 24-10-1972)
Men verweet de BVD dat die bewijzen tegen de Rode Jeugdleden produceerde.
Elsevier publiceerde een artikel waarin Eindhoven het terreurcentrum van ons land werd genoemd ( 28-10-1972)
Er werd in de brochure vermeld dat men een openbaar onderzoek zou eisen in de zaak tegen Lucien van Hoesel en dat er strafvervolging zou worden ingesteld tegen de BVD-er De Roo wegens poging tot uitlokking.
Ook wilde men een parlementair onderzoek naar de werkzaamheden en middelen van de BVD.
Hieronder enkele verklaringen uit de brochure om de echtheid van het verhaal aan te tonen.
De brandstichting was bedoeld voor Piet Snijders (foto) die naast het getroffen pand woonde.
Hieronder een korte samenvatting van deze brochure waarmee de Rode Jeugd wilde aantonen dat bepaalde 'figuren' een privé-oorlog tegen hen voerden.Aanleiding was ondermeer de arrestatie en het proces tegen Henk Wubben, Lucien van Hoesel en Geert Paulussen voor de brandstichting in het pand Bloemfonteinstraat 87.
In dat pand werd in de nacht van 29 op 30 juni 1970 een brandbom gegooid.
Het doel was de woning van hoofdagent Piet Snijders (onder) maar per abuis trof men het huis van zijn bejaarde buren.
Geert Paulussen werd na de brandstichting aangehouden onder, volgens de brochure, valse voorwendsels en zonder dat hij van zijn rechten als verdachte gebruik mocht maken.
Hij zou op het moment van arrestatie onder invloed van LSD hebben verkeerd waardoor hij voor de politie makkelijk 'kneedbaar' zou zijn geweest.
Door het gebruik van die drug zou hij paranoïde zijn geweest en een sterk achtervolgingscomplex hebben gehad. Ook had het verblijf in de cel in die toestand zo'n invloed op hem dat zijn geest was gebroken.
Men omschreef zijn aanhouding als een ontvoering.
Door middel van een sorteerproef werd aangetoond dat Geert Paulussen de dader van deze aanslag zou zijn geweest. Bij een sorteerproef krijgt de verdachte een stalen buisje dat hij in zijn kleding moet bewaren waardoor zijn geur op het buisje wordt overgedragen.
Dan wordt het door een politieman met een tang aangepakt en in een doosje gedaan. Een vijftal andere mensen krijgen ook zo'n buisje in bewaring.
Die buisjes worden dan in willekeurige volgorde en op een bepaalde afstand van elkaar neergelegd. De speurhond krijgt dan eerst de geur aangeboden van iets wat op de plaats van het misdrijf is gevonden en waarvan wordt vermoedt dat het van de betreffende verdachte afkomstig is. Daarna gaat de hond de geur opsnuiven van alle buisjes en als het goed is moet hij het buisje met de geur van de verdachte eruit halen.
In de brochure wordt verder beschreven dat Geert Paulussen in een speciale verhoorkamer werd verhoord door Flip Raap en Jan Bronkhorst terwijl er vier felle schijnwerpers op zijn gezicht gericht waren. Als hij moe werd zou hij geslagen zijn om hem weer wakker te maken en verder te kunnen met het verhoor. Na urenlang verhoor zou hij uiteindelijk onder dwang hebben bekend.
In een ander hoofdstuk van de brochure wordt het verhoor van Luciën van Hoesel beschreven.
Die was op 2 juli 1970 aangehouden door Piet Snijders en Dick Beenen. Ook hem zou niet de reden van zijn aanhouding zijn verteld nadat hij onder het mom van een aan het bureau liggende bekeuring zou zijn meegenomen .
Hij zou de volgende dag tussen 9 uur 's morgens en 7 uur 's avonds aan een stuk zijn verhoord door Jan Bronkhorst (links) en Henk van Aanholt.
Hieronder een kopie van een deel van de tekst uit de brochure die handelt over het verhoor van Luciën van Hoesel, waarmee men wilde aantonen dat alle regels waren overtreden.
DUBBELSPION
Uieindelijk werden de drie vrijgesproken om uiteenlopende redenen. De Rode Jeugd vroeg zich af waarom Geert Paulussen niet meer vervolgd werd en men weet dit aan het feit dat hij door de politie gevraagd was om als spion voor hen te gaan fungeren.
Hij was nl. op het bureau uitgenodigd waar hem dat voorstel werd gedaan door Flip Raap en Piet Snijders.
Volgens hen waren die bang geworden omdat Henk Wubben, die ook was vrijgesproken, had gezegd dat hij voor iedere dag dat hij had gezeten, zou afrekenen.
Uit de brochure: "Vooral Flip Raap begon zich niet op zijn gemak te voelen en Snijders begon zijn pistool vast te smeren."
Geert stemde toe maar liep rechtstreeks naar Theo Engelen om hem dat te vertellen. Die zag er wel een rol voor hem in als dubbelspion.
Hieronder zijn verklaring uit de brochure:
Als dubbelspion had Geert aangegeven dat er een aanslag voorbreid werd op de woning van Officier van Justitie Mr. Peynenburg. Volgens hen werd die zo bang dat hij Flip Raap en Geert bij hem thuis uitnodigde voor een gesprek. Dus in de veronderstelling dat Geert voor hen als spion werkte.
Om te bewijzen dat Geert daar inderdaad mee naar toe was geweest werd door hem in de brochure uitvoerig het interieur van de woning van Peynenburg beschreven. Omdat geert later belde dat de aanslag niet zou doorgaan werd geloofd dat hij voor de politie goede diensten kon bewijzen en kon men de politie verder bespelen.
In een andere aktie om de politie te misleiden, een aanslag op een kolonelswoning van de vliegbasis Welschap, werd Flip Raap thuis bezocht. Men had hem verteld dat er enkele kogels door die woning geschoten zouden worden.
Toen men daarover Flip Raap thuis benaderde zou die de deur geopend hebben met een pistool gericht op Geert. In de brochure wordt ook het interieur van de woning van Flip Raap beschreven om aan te tonen dat men daar wel degelijk binnen was geweest.
Raap zou gezegd hebben dat hij 'op' was omdat hij verwachtte dat er een bom bij hem naar binnen zou worden gegooid. Hij zou gezegd hebben dat hij degene die iets bij hem naar binnen zou gooien, kapot zou schieten. Vandaar het pistool en de gedoofde lichten.
Hieronder twee verklaringen uit de brochure:
HET NAWOORD UIT DE BROCHURE
Hieronder een krantenartikel bij gelegenheid van het afscheid van Piet Snijders waarin hij kort praat over de "Rode Jeugd"
Klik op de foto voor vergroting.(Foto: Peter Dillen)
Hongerstaking door Rode jeugd op de Markt in Eindhoven
Op 22 februari 1969 vond in Eindhoven de eerste grote demonstratie van de Rode Jeugd plaats.
De demonstratie was gericht tegen Philips die door zakelijke banden met Griekenland het regiem daar zou steunen.
In de stoet liepen vele politiefunctionarissen in burger mee. Ik liep als jonge agent mee en had me voor mijn gevoel goed voorbereid door in spijkerbroek naar het bureau te komenzodat ik niet teveel zou opvallen.
Ik kreeg echter opdracht om thuis "nette" kleding te gaan halen, een politieman waardig. Compleet met regenjas en stropdas.
Dat ik daardoor wél zou opvallen was kennelijk niet belangrijk.
Voor zowel de Rode Jeugd als voor de politie was het een nieuw fenomeen.
Onderstaande foto's zijn bij die eerste demonstratie gemaakt.
Klik op de foto voor vergroting
uiterst links Evert van den Berg. 3e van links Lucien van Hoesel
Een van de demonstratietechnieken was het houden van een sit down op een kruispunt zodat het verkeer werd lamgelegd.
Hier op de kruising Emmasingel - Willemstraat.
Hier op de kruising Emmasingel - Willemstraat.
Klik op de foto voor vergroting
Op de rug gezien in uniform Huub Raeven en in zijn arm hoofdinspecteur de Kort.
Henk Wubben legt bloemen bij het Lampenmaakstertje (22-2-1969)
Toeschouwers bij het lampenmaakstertje.(22-2-1969)
De man met de hoed is politieman Arie van den Oord. Rechts met licht jack naast kind is Ad Frijters (later parkwachter)
De man met de hoed is politieman Arie van den Oord. Rechts met licht jack naast kind is Ad Frijters (later parkwachter)
klik op afbeelding voor vergroting
KLIK OP DE AFBEELDINGEN VOOR VERGROTING.
In 1971 werd, voor zover bekend, het eerste echte popfestival in Eindhoven gehouden. Op een (toen nog) braakliggend terrein aan de Veldmaarschalk Montgomerylaan werd het georganiseerd.
Het doel was de jeugd ook te betrekken bij het herdenken van onze bevrijding op 18 september 1944.
Collega Jan Kersten(r) was iemand die regelmatig -al dan niet kritische- stukjes schreef in het korpsblad. Hij overleed op 58 jarige leeftijd. Hij schreef zo ook over dit festival. De manier waarop dit stukje werd geschreven geeft aan dat een popfestival toen voor Eindhoven iets nieuws was.Jan maakt gewag van het bouwen van een enorm podium waarop een groot aantal versterkerboxen werden geplaatst die richting TUE waren opgesteld. Anders zouden ze nl. in de richting van de flats aan de Montgomerylaan staan waardoor "de bewoners patiënten van een oorarts zouden worden".
Rondom het terrein werden 4 legertenten gebouwd (om eventueel te kunnen schuilen) en er waren twee toiletwagens. Volgens Jan waren er dat te weinig, getuige de lange rijen moeilijk kijkende jongeren voor de wagens.
Brandweer en EHBO waren er ook terwijl er eet -en drinktentjes waren. De mogelijkheid dat verveelde festivalgangers wel eens met glazen zouden kunnen gaan gooien had men opgelost door er statiegeld voor te vragen. Policarbonaat bestond toen nog niet.
Het festival werd door ongeveer 5 á 6 duizend jongeren bezocht die luisterden naar "opzwepende" muziek van diverse "beat-bands". Afwisselend werd er wild in de handen geklapt en deinde men rustig mee op de muziek van 3 guitaren.
Ouderen kwamen en gingen weer, hoofdschuddend. Behalve een zestal heren in kostuum, overhemd en stropdas.
Brandweer en EHBO waren er ook terwijl er eet -en drinktentjes waren. De mogelijkheid dat verveelde festivalgangers wel eens met glazen zouden kunnen gaan gooien had men opgelost door er statiegeld voor te vragen. Policarbonaat bestond toen nog niet.
Het festival werd door ongeveer 5 á 6 duizend jongeren bezocht die luisterden naar "opzwepende" muziek van diverse "beat-bands". Afwisselend werd er wild in de handen geklapt en deinde men rustig mee op de muziek van 3 guitaren.Ouderen kwamen en gingen weer, hoofdschuddend. Behalve een zestal heren in kostuum, overhemd en stropdas.
Zes rechercheurs moesten dit nieuwe fenomeen observeren. Ze vielen dusdanig op dat de zich omkleedden en hun overhemd met stropdas vervingen door een trui. Volgens Jan een ware verbetering maar toch was het volgens hem beter geweest om er jongere collega's op af te sturen.
Drugshandelaren waren er niet hoewel er wel af en toe een 'stickie' werd gerookt of een pijpje gestopt.
Het festival verliep zonder noemenswaardige problemen en iedereen was er vol lof over.
Drugshandelaren waren er niet hoewel er wel af en toe een 'stickie' werd gerookt of een pijpje gestopt.
Het festival verliep zonder noemenswaardige problemen en iedereen was er vol lof over.
Zoals gezegd schreef Jan regelmatig komische en vaak kritische stukjes in het korpsblad. Onderwerpen als Oranje Vrijstaat , Provo, Dolle Mina's passeerden de revue.
Een van die voor hem kenmerkende stukjes heb ik opgenomen in de rubriek "Opleiding - Werving en Selectie".
Hij schreef het stukje nadat hij een bezoek had gebracht aan een nieuw fenomeen: De informatiebus van de politie die in Eindhoven was neergestreken om politieagenten te werven.
Hij schreef het stukje nadat hij een bezoek had gebracht aan een nieuw fenomeen: De informatiebus van de politie die in Eindhoven was neergestreken om politieagenten te werven.
Hieronder foto's van de extra editie die het Eindhovens Dagblad van deze ramp uitbracht.
In de nacht van 28 september 1971 ontstaat brand in het restaurant van hotel 't Silveren Seepaerd aan het Stationsplein.
De spelers van de Oost-Duitse voetbalclub Chemie Halle hadden daags tevoren hun intrek in het hotel genomen.
De spelers van de Oost-Duitse voetbalclub Chemie Halle hadden daags tevoren hun intrek in het hotel genomen.
Bovenstaande foto's zijn gemaakt door Janus van der Meulen van de vroeger bekende Eindhovense garage aan de Vestdijk.
Rond 5.30 uur ziet een buschauffeur vlammen in het linkerdeel van het restaurant, in de nieuwbouw en rent naar een zijingang. Die is dicht, er is daar niemand te zien.
Als hij omloopt naar de hoofdingang kan hij zo de hal in lopen.
Ook daar is niemand, maar na enig roepen komt de portier bij hem.
Rook trekt het trappenhuis is, en ze durven het hotel niet verder in.
Het is 5.37 uur als iemand (een zekere Vos) vanuit een telefooncel aan de overkant de brandweer belt.
Vrijwel direct daarop springen de ruiten van het restaurant met een daverende knal. De vlammen slaan naar buiten en trekken langs de gevel omhoog. In het hotel trekt het vuur razendsnel omhoog naar de kamers, waar de trappen en gangen zich snel met dichte rook vullen.
In het hotel proberen de gasten naar buiten te komen. Sommigen springen in paniek uit de ramen. Aan de achterkant worden lakens aan elkaar geknoopt, zodat het platte dak van de keuken bereikt kan worden.
Zo ontkomt de ploeg van Chemie Halle aan de vuurzee, maar één van hen, Wolfgang Hoffman, komt om als hij door een dakraam zakt en op de keukenvloer valt.
Als hij omloopt naar de hoofdingang kan hij zo de hal in lopen.
Ook daar is niemand, maar na enig roepen komt de portier bij hem.
Rook trekt het trappenhuis is, en ze durven het hotel niet verder in.
Het is 5.37 uur als iemand (een zekere Vos) vanuit een telefooncel aan de overkant de brandweer belt.
Vrijwel direct daarop springen de ruiten van het restaurant met een daverende knal. De vlammen slaan naar buiten en trekken langs de gevel omhoog. In het hotel trekt het vuur razendsnel omhoog naar de kamers, waar de trappen en gangen zich snel met dichte rook vullen.
In het hotel proberen de gasten naar buiten te komen. Sommigen springen in paniek uit de ramen. Aan de achterkant worden lakens aan elkaar geknoopt, zodat het platte dak van de keuken bereikt kan worden.
Zo ontkomt de ploeg van Chemie Halle aan de vuurzee, maar één van hen, Wolfgang Hoffman, komt om als hij door een dakraam zakt en op de keukenvloer valt.
Om 5.40 uur is de Eindhovense brandweer ter plaatse. Er hangen dan mensen uit de ramen van het hotel en op straat liggen mensen die uit hun kamers zijn gesprongen.
De brandweer gaat met alle beschikbare ladders de mensen uit het hotel redden, geassisteerd door de Philips brandweer, die aan de achterzijde met de redding begint.
Intussen kan de brand zich verder door het hele gebouw verspreiden.
De brandweer gaat met alle beschikbare ladders de mensen uit het hotel redden, geassisteerd door de Philips brandweer, die aan de achterzijde met de redding begint.
Intussen kan de brand zich verder door het hele gebouw verspreiden.
Door een flash-over breidt de brand zich razendsnel uit door het grote, 4 verdiepingen hoge hotel.
Pas als alle mensen uit het hotel zijn gered kan de blussing beginnen. Om 7.45 uur heeft de brandweer de brand onder controle, maar het nablussen duurt nog de hele dag.
De brandweer vindt 9 gasten dood in hun kamers.
Pas als alle mensen uit het hotel zijn gered kan de blussing beginnen. Om 7.45 uur heeft de brandweer de brand onder controle, maar het nablussen duurt nog de hele dag.
De brandweer vindt 9 gasten dood in hun kamers.
Twee gasten, waaronder voetballer Wolfgang Hoffman, overlijden tijdens hun vluchtpoging. 19 gasten raken gewond.
Het was een zwarte bladzijde in de Eindhovense geschiedenis.
Veel politiemensen die er getuige van waren dat er naast hen hotelgasten dood vielen nadat ze uit het raam waren gesprongen, hebben daar jaren last van gehad.
Hulpeloos moeten toekijken druist regelrecht tegen de natuur van iedere politiefunctionaris/hulpverlener in.
Het was een zwarte bladzijde in de Eindhovense geschiedenis.
Veel politiemensen die er getuige van waren dat er naast hen hotelgasten dood vielen nadat ze uit het raam waren gesprongen, hebben daar jaren last van gehad.
Hulpeloos moeten toekijken druist regelrecht tegen de natuur van iedere politiefunctionaris/hulpverlener in.
De politieman midden in de foto is Jo Louwers die in de nacht van de brand een van de wachtcommandanten van de politie was.
De collegae die het eerst bij de brand waren met linksboven en linksonder respectievelijk de wachtcommandant en de mobilofonist.
(bron: rapporten archief Rinus van Rooijen)
Commissaris Vringer (toen nog waarnemend hoofdcommissaris) stuurde bovenstaande brief naar Jo Louwers.
Onbekend is of meerdere collega's die brief destijds hebben ontvangen. (bron: Cor Louwers)
De ramp die Eindhoven trof werd op tal van manieren in de diverse kranten verwoord.
In het begin veel onzekerheid.
Wisselende aantallen slachtoffers werden genoemd.
Wat was de oorzaak? Brandstichting of een ongeluk?
In het begin veel onzekerheid.
Wisselende aantallen slachtoffers werden genoemd.
Wat was de oorzaak? Brandstichting of een ongeluk?
Hoe was de melding van de brand gedaan?
De politieman (met pet) die met de brandweer een van de slachtoffers bergt is Rinus van Rooijen
Deze ramp heeft bij hem en andere hulpverleners een onuitwisbare indruk achtergelaten.
Rinus was de zoon van "De Lange Pliesie" die alom in Eindhoven bekend was vanwege zijn lengte.
Deze ramp heeft bij hem en andere hulpverleners een onuitwisbare indruk achtergelaten.
Rinus was de zoon van "De Lange Pliesie" die alom in Eindhoven bekend was vanwege zijn lengte.
Herman van Aalten (links van de brandweerman) was rechercheur bij de toenmalige Technische Recherche.
Hij was betrokken bij het sporenonderzoek naar de brand en stelde juwelen veilig die in het hotel waren aangetroffen en behoorden tot een van de gasten.
In het Duitse Halle werd 50 jaar na de brand een monument onthuld ter nagedachtenis.
In Eindhoven gebeurde dat 3 jaar later.
Op 28-09-2021 (50 jaar na de ramp) vond een herdenking plaats in het Leuna-Chemie Stadion.
Er werd hier een gedenksteen opgericht.
De herdenking werd onder meer bijgewoond door: oud-spelers, de familieleden van de slachtoffers, het HFC-bestuur en de burgemeester van Hall namen deel.
De onthulling werd ook bijgewoond door mevrouw Van Eeghem (weduwe van de eigenaar van het hotel Leo van Eeghem en (direct links van het monument) Harry Lubse, voormalig speler van P.S.V.
In Eindhoven werd op 28 september 2024 deze tragische brand herdacht.
In het trottoir waaraan toen het hotel stond, werd een monument onthuld dat aan dit drama herinnert.
Een mooi initiatief dat blijft herinneren aan een van de zwarte dagen die Eindhoven kent.
Naast familieleden van getroffenen waren Brandweer, Politie en GG&GD aanwezig.
Voorafgaande aan de onthulling was er aan het voormalige hoofdbureau aan de Mathildelaan een lunch georganiseerd voor de 12 collegae die zich hadden aangemeld om bij de onthulling van het monument aanwezig te zijn.
Collegae die 53 jaar geleden die nacht dienst hadden en die vreselijke momenten hebben beleefd die, tot op de dag van vandaag, op hun netvlies staan.
Het was een schot in de roos dat deze lunch, op initiatief en in aanwezigheid van Wilbert Paulissen ( korpschef van de politie Oost-Brabant) werd georganiseerd.
Van de 12 aanwezige collegae deden enkelen voor het eerst hun indrukwekkende en emotionele verhaal.
Iedereen die daaraan behoefte heeft kreeg van Wilbert de toezegging dat, ook 53 jaar na dato, er binnen het korps een professioneel luisterend en helpend oor voor iedereen is die daar na deze bijeenkomst behoefte aan had.
Vlnr: Cor Louwers, John Beurskens, zittend Gerard Hortensius ,Thijs van Vuuren, Lambert Lagarde, Arnoud Meinders, Thijs Den Hartog, Korpschef Wilbert Paulissen, Kees van de Ven, Aug van Soerland Bert Bunskoek, Piet Wiegers, Peter van de Wal (webmaster), Wilko Platje
vlnr: Locoburgemeester Maes van Lanschot- Wilbert Paulissen (korpschef politie Oost-Brabant en T. Emmen (Korpschef brandweer.)
Vlnr: Frans van Hapert (was als brandweerman van de Eindhovense brandweer bij de brand) - Dielis van Rijn (Was als brandweerman bij de Philipsbrandweer bij de brand aanwezig) en Edmond de Smet.
Zij waren de initiatiefnemers om tot een herdenkingsplek te komen.
Rechts: CDA raadslid Remco van Dooren die zich er in de gemeenteraad voor heeft ingezet dat het monument er ook daadwerkelijk kwam.
vlnr: Dielis van Rijn, locoburgemeester Maes van Lanschot en mevrouw van Eeghem met haar dochter.
Mevrouw van Eeghem is de weduwe van Leo van Eeghem die de eigenaar was van het hotel.
Hieronder enkele links naar gerelateerde onderwerpen mbt. de ramp:
website van de Eindhovense brandweer.
De facebookpagina van de Eindhovense brandweer.
Op 28 september 1980 werd er in Eindhoven voor het eerst een zogenaamde "Tuigdag" georganiseerd.
De eerste in Nederland.
Het was een initiatief van de landelijke initiatiefgroep van randgroepenwerkers.
Onder andere De Rocking Rebels, de Wilma Boys, de jongeren van cel 7 waren aanwezig.
Het "tuig" dat in welzijnstermen randgroepjongeren werd genoemd.
Doorgaans hadden de randgroepenwerkers contact met zo'n 150 jongeren. Door de inzet van 100 vrijwliggers had men op deze dag ongeveer 5000 jongeren bereikt.
Evert van den Berg (van wie ik bijgevoegde foto's mocht ontvangen waarvoor dank) had gekozen voor een kleine organisatie binnen dat welzijnswerkersgebeuren omdat hij vreesde dat alles door de vergadercultuur zou misgaan.
Hij werkte vanuit De Metro aan de Smalle Haven waar nu Dynamo is gevestigd. Ook had hij voor de eigen beveiliging gezorgd.
50 jongeren namen dat voor hun rekening en de politie bleef op de achterhand en regelde het toezicht zoals dat bij andere evenementen ook werd verzorgd. Onder het programma van die dag.
Het verliep prima.
Op deze blogspot is wat achtergrondinformatie te vinden over de Rocking Rebels.
Ontspannen contact met de politie. (Theo van Kronenburg-L en Jos Veeke.
Onderstaande krantenartikelen spreken voor zich.
Op 11 mei 1985 bracht Paus Johannes Paulus II een bezoek aan Nederland.
Hij landde op Eindhoven Airport.
U begrijpt dat een dergelijk bezoek een grote impact heeft op een organisatie als de politie.
Maanden van voorbereiding gingen aan het bezoek vooraf.
In november 1984 werden de voorbereidingen gestart door het oprichten van een zogenaamde 'geïntegreerde staf'.Deze staf, die onder leiding stond van commissaris Huub Raeven, bestond uit officieren van Rijks -en Gemeentepolitie.
De eerste keer dat er in zo'n groot verband werd opgetreden was bij de militaire operatie REFORGER. Toen hadden Brabant en Limburg, die samen de staf vormden, voor het eerst bij een grootschalig optreden samen gewerkt in opdracht van de Commissaris der Koningin.
Voor wat betreft de overheidsmaatregelen werd het Pausbezoek landelijk gecoördineerd.
De eerste vergadering daarover vond al in oktober 1984 plaats en alle korpschefs van de plaatsen die de Paus zou aandoen, waren vertegenwoordigd.
Raeven stelde naar eigen bevinden een staf samen van 9 officieren waarvan er 5 al ervaring hadden opgedaan met de militaire oefening Reforger.
Voor wat betreft de overheidsmaatregelen werd het Pausbezoek landelijk gecoördineerd.
De eerste vergadering daarover vond al in oktober 1984 plaats en alle korpschefs van de plaatsen die de Paus zou aandoen, waren vertegenwoordigd.
Raeven stelde naar eigen bevinden een staf samen van 9 officieren waarvan er 5 al ervaring hadden opgedaan met de militaire oefening Reforger.
Ieder kreeg een eigen taak toebedeeld die bijvoorbeeld te maken had met:
-
openbare orde
-
verkeer
-
informatie
-
Justitie
-
logistiek
-
personele invulling
Het uitgangspunt van de geïntegreerde staf was drieledig:
-
Het garanderen van de veiligheid van de Paus;
-
De beheersing van de te verwachten grote toeloop van publiek;
-
De beheersing van het totale verkeersgebeuren;
Om deze klus te klaren werden er twee werkgroepen geformeerd. In Veldhoven en in Den Bosch. Vanaf januari 1985 had de staf wekelijks een afstemmingsvergadering.
De werkgroepen waren zelfstandig aan de slag gegaan en informeerde de staf via hun vertegenwoordiger, een van de officieren uit de staf.
De werkgroepen waren zelfstandig aan de slag gegaan en informeerde de staf via hun vertegenwoordiger, een van de officieren uit de staf.
Eind april 1985 hadden alle werkgroepen hun omvangrijke draaiboeken klaar. De grote politionele inzet was onder andere gebaseerd op de -al dan niet ludieke- landelijke protesten tegen het Pausbezoek.
Vanwege de verwachte drukte en de al maanden landelijke (al dan niet ludieke) demonstraties ed. was er een noodverordening gemaakt waardoor overheidsbevoegdheden werden uitgebreid.
Dat hield in dat op de dag zelf alles zo goed was georganiseerd dat er menselijkerwijs gesproken niets fout kon gaan.
Ruim 800 politiemensen uit heel Zuid Nederland namen die dag deel aan het welslagen van het bezoek van de Paus.
Om 4 uur in de morgen was het verzamelen op de legerplaats Oirschot. Een drukte van formaat. De ontvangst was prima. Broodjes en koffie ter plaatse klaargemaakt door militairen en personeel uit de politie restaurants.
Om 4 uur in de morgen was het verzamelen op de legerplaats Oirschot. Een drukte van formaat. De ontvangst was prima. Broodjes en koffie ter plaatse klaargemaakt door militairen en personeel uit de politie restaurants.
Het lijvige draaiboek waaraan maanden was gewerkt en waarin de taken van ieder onderdeel waren vastgelegd.
Hierboven de samenstelling van het commando verkeer.
Aan iedereen die was ingezet bij dit bezoek werd een boekje uitgereikt waar belangrijke informatie was vermeld.
Foto's van notabelen en andere personen waarvoor het belangrijk was ze door ingezet personeel herkend konden worden, afbeeldingen van de diverse soorten pasjes alsmede de vier verschillend gekleurde draagspeldjes waarbij de betreffende kleur stond voor de dag waarop die gedragen moesten worden (onder)
De korpschef van Veldhoven, Zuketo, heette iedereen van harte welkom. Slaperig als iedereen nog was kon men toch hartelijk lachen om zijn verspreking bij zijn openingszin.
"Het is duizend jaar geleden dat de Paus in Nederland is geweest" in plaats van "Dat er een Paus in Nederland is geweest".
Opmerkingen als "Ik wist niet dat hij al zo oud was" en dergelijke, waren niet van de lucht.
"Het is duizend jaar geleden dat de Paus in Nederland is geweest" in plaats van "Dat er een Paus in Nederland is geweest".
Opmerkingen als "Ik wist niet dat hij al zo oud was" en dergelijke, waren niet van de lucht.
Om 6 uur worden alle commandoposten op het vliegveld ingenomen. Verkeer, Openbare Orde en Recherche. De eerste gelovigen staan ook al in de vakken. Het waren er een tiental. Politiemensen waren in de meerderheid. Dat was ook nog rond 8 uur het geval. Er was nauwelijks aanwas van publiek. Wel meldden zich de eerste persmensen van over de hele wereld.
Ook hier toornt Henny Smits (l) boven de rest uit
Rond 10 uur hebben de gildebroeders, politiemensen en allerlei anderen die iets met de organisatie te maken hebben, de overhand. Publiek komt er nauwelijks.
De maanden van voorbereiding die met name de werkgroep 'Verkeer' zich heeft getroost blijken voor niets te zijn geweest.
Rond 12 uur staan er op een parkeerterrein, waar 40.000 plaatsen ter beschikking zijn, slecht 600 auto's.
Volgens tellingen, ondermeer in samenwerking met busbedrijven, blijkt dat er hooguit 5000 bezoekers zijn. En dat 2 uur voor de aankomst.
De maanden van voorbereiding die met name de werkgroep 'Verkeer' zich heeft getroost blijken voor niets te zijn geweest.
Rond 12 uur staan er op een parkeerterrein, waar 40.000 plaatsen ter beschikking zijn, slecht 600 auto's.
Volgens tellingen, ondermeer in samenwerking met busbedrijven, blijkt dat er hooguit 5000 bezoekers zijn. En dat 2 uur voor de aankomst.
Geen ongeregeldheden, geen demonstraties, helemaal niets. Rond 1 uur 's middags is het bezoekersaantal opgelopen tot ongeveer 10.000 man. Heel wat minder dan de geraamde 25.000.
Recherche Eindhoven ruim vertegenwoordigd. Links achter de Paus loopt Thijs van Megen (met snor en kalend voorhoofd) Links naast de cameraman nog juist zichtbaar Ton 'Kootje' Verhoeven (baard en snor) en boven iedereen uitstekend Henny Smits. Leo van Eeghem (Karpendonkse Hoeve) loopt rechts van de cameraman.
Uiterst links Toon IJntema (recherche)De enige wanklank die werd gehoord kwam van de pers. Veel persmensen stonden nl. achter hekken en konden slechts van een afstand de aankomst vastleggen. Slechts enkelen mochten ook werkelijk bij het vliegtuig staan.
Het gevolg was dat, toen de Paus het vliegtuig verliet, iedereen zich om hem verdrong waardoor degenen die uren achter het hek hadden staan wachten, alles misten. Dat werd nog verergerd toen bleek dat er in het vliegtuig ook nog een 40-tal journalisten zaten die zich niet lieten verdringen. De Rijksvoorlichtingsdienst, die verantwoordelijk was voor het persgebeuren, stond machteloos.
Het gevolg was dat, toen de Paus het vliegtuig verliet, iedereen zich om hem verdrong waardoor degenen die uren achter het hek hadden staan wachten, alles misten. Dat werd nog verergerd toen bleek dat er in het vliegtuig ook nog een 40-tal journalisten zaten die zich niet lieten verdringen. De Rijksvoorlichtingsdienst, die verantwoordelijk was voor het persgebeuren, stond machteloos.
Boven: In afwachting van de aankomst van de Paus.
Als de Paus om 15.00 uur per heli naar Den Bosch vertrekt is het meeste publiek al weg.
De politiemensen waren dus weer redelijk snel terug op de legerplaats waar met een nasimaaltijd de dag werd besloten.
Als de Paus om 15.00 uur per heli naar Den Bosch vertrekt is het meeste publiek al weg.
De politiemensen waren dus weer redelijk snel terug op de legerplaats waar met een nasimaaltijd de dag werd besloten.
Hieronder enkele krantenpagina's
DEZE VERVOLGPAGINA OVER BIJZONDERE GEBEURTENISSEN IS NOG IN BEWERKING.
MOCHT U ALS OUDGEDIENDE HIERAAN EEN BIJDRAGE WILLEN LEVEREN MAIL ME DAN AUB.