Alleen handhaving of veilige voertuigen is niet het enige wat nodig is om het verkeer op straat veilig te maken. Ook bestuurders blijven aandacht nodig hebben omdat zij dé bepalende factor blijven of er al dan niet een verkeersongeval gebeurt.
Vandaar dat er bij de verkeersdienst van gemeentepolitie Eindhoven een aparte afdeling Verkeersopvoeding en Propaganda was.
De Eindhovense jeugd heeft sinds 1949 op verkeersgebied veel aandacht gekregen.
-
Verkeersonderwijs, oversteekhulp, verkeerslessen etc.
-
Op meer dan 40 kruispunten in de stad werden in 1971 dagelijks 5500 schoolkinderen beveiligd.
-
Sinds 1949 hadden ruim 68000 kinderen in Eindhoven verkeersexamen gedaan
-
Er was een verkeersquiz voor huishoudscholen en lagere technische scholen
-
In 1953 verzocht de hoofdcommissaris de burgemeester om op de lagere scholen meer dan voorheen aandacht te schenken aan verkeersonderricht. De ongevalscijfers van 1952 gaven daar aanleiding toe.
De hoofdcommissaris had in 1953 ook voorgesteld om een verkeerstuin aan te leggen waarin de jeugd de meest voorkomende verkeerssituaties kon zien. Die werd door DAF aangelegd en in juli 1972 geopend door burgemeester Witte. (boven)
De Van Doorne's verkeerstuin was aangelegd op de voormalige heliport aan de Boutenslaan.
Tot de zeventiger jaren was de politie in hoge mate betrokken bij die activiteiten. Dat werd afgebouwd omdat er inmiddels andere instanties waren die dat werk hadden overgenomen.
De Verkeersbrigadiertjes
Omdat het verkeer alsmaar drukker werd werden er in de buurt van scholen oversteekplaatsen beveiligd door middel van knipperbollen of door een politieman of een combinatie van beide.
In grote gemeenten in Nederland had voor dat probleem verkeersbrigadiertjes ingeschakeld (5e en 6e klassers) die daarvoor speciaal werden opgeleid.
Van der Werf was daar huiverig voor en vond de kinderen daarvoor te kwetsbaar reden waarom hij dat enkele jaren heeft tegengehouden.
Hij bleef echter verzoeken daartoe ontvangen van schoolhoofden en vond uiteindelijk de oplossing in verkeerslichten die dmv. een drukknop door verkeersbrigadiertjes konden worden geschakeld. Ze hoefden dan tenminste niet met een spiegelei de rijbaan op te lopen.
Op 1 december 1960 werden 3 van die verkeerslichten door de hoofdcommissaris persoonlijk in gebruik genomen.
Een op de Parklaan, een op de Tongelresestraat nabij de Valklaan en een op de Tongelresestraat nabij de Karnemelkweg.
Het was een plechtig moment. Niet alleen de inspecteurs Odekerken en de Jaeger waren er bij maar ook pastoor Holtus van de Villaparochie. (links)
Degene die in Eindhoven bekendheid heeft verworven met de verkeersbrigadiertjes is Piet Soethout (boven) die daar tot aan zijn pensionering druk mee is geweest.
Hij kreeg zelfs de naam "De kindervriend van het jaar 1968" De rechter foto is bij zijn afscheid gemaakt toen inmiddels de nieuwe politie-uniformen er waren.
Piet werd unaniem door 1250 leerlingen uitverkoren. Er werd zelf een spontane hulde gebracht aan zijn huis door leerlingen van het Jeugdatelier, compleet met spandoeken en een drumband.
In 1959 was er gestart met 10 verkeersbrigadiertjes op de St.Jorislaan. In 1968 waren er in Eindhoven 350 die op 20 plaatsen werden ingezet bij de lagere scholen (basisscholen)
Hieronder het krantenartikel dat werd geschreven bij gelegenheid van zijn afscheid.
klik op afbeelding voor vergroting
In 1961 bij de oversteekplaats bij Pius X kerk aan de Petrus Canisiuslaan.Op de achtergrond Piet Soethout.
In maart 1971 deed de eerste Eindhovense ouderbrigade haar intrede op de 1e Lieven de Keylaan.
De directeur van de school aan de Barrierweg (de heer Ende) had in eerste instantie een "Moederbrigade" opgericht die lessen kreeg van de politie. Ze werden ook wel de "moederoversten" genoemd. Met de komst van een vader bij de 8 moeders werd het een ouderbrigade.
Ter ondersteuning van hun werk stond er een bord `overstekende kinderen´ te knipperen op de tijden dat de ouderbrigade op straat stond.
Inmiddels was de taak van Piet Soethout overgenomen door Wim van Hout.(l) en daarna door Ger Straatman. (R) Hij was tevens de laatste omdat deze taak, zoals zoveel andere, door de politie werd afgestoten.
Veel taken werden voortaan gezien als oneigenlijke politietaken en werden daarom afgestoten. Of ze nu door andere instanties werden overgenomen of niet.
Zoals gezegd werd aan de jeugd verkeersles gegeven en moesten ze ook verkeersexamen doen. Onderdeel daarvan maakte een tocht door de stad uit via een speciaal uitgezette route. De jongeren kregen een groot nummer op hun rug en werden onderweg gecontroleerd of ze zich aan de verkeersregels hielden. Zie foto's onder (uit 1958 en 1959)
Zomaar wat cijfers
In 1962 hadden in het gehele jaar ongeveer 1100 leerlingen van de lagere scholen (zoals toen het basisonderwijs werd genoemd) les gehad in een speciaal daarvoor ingericht lokaal op het politiebureau. Ook kregen 41 bestuurders die een verkeersongeval hadden veroorzaakt, les over juist verkeersgedrag. Opgelegd door de Kantonrechter.
Ook leerlingen van technische scholen en huishoudscholen kregen verkeersles. Een verzwaard verkeersexamen moest worden afgelegd.
In 1962 werden er van die 970 leerlingen 418 worden afgewezen.
In 1962 namen van 78 scholen in totaal 3480 leerlingen deel aan een verkeersexamen (122 afwijzingen)
1= Hip.Menger 2= Van Vugt 3= Knippels 4 = adj.Verhoeven
Als je als jongere zo ontvangen werd is het al een prestatie op zich als je slaagde.
Dan bood "moeder overste" toch een geruststellendere aanblik.
Kruispunt Grote Berg - Kerkstraat - Keizersgracht - Wal
Ik vermoed dat deze foto is gemaakt op de Hooghuisstraat.